Оила муаммолари

[Tulqin Eshbekov]

Муаммосиз оила бўлмаса керак. Айни пайтда оилада бирор муаммо ҳал бўлмасдан қолмайди. Оиладаги муаммоларни осонроқ ҳал қилишда гоҳо юмор - ҳазил-мутойиба ҳам жуда қўл келади.
Азиз форумдош! Ушбу мавзу сизда ҳам озроқ қизиқиш уйғотса, оилада пайдо бўлган ва ечими кулги, ҳазил-мутойибалар билан ҳал этилган муаммолар ҳақида ҳангома қилсак.
Ҳангомамиз "Оила ва жамият" газетасидагидан қизиқарлироқ, сермазмунроқ бўлади, деган умиддаман.

[Tulqin Eshbekov]

ЗАМОНАВИЙ ОИЛА

Ҳазил

Дадаси ёнбошлаган,
Телевизор олдида.
Тинмай босар пультини,
Футболга оз қолди-да!

DVDга диск қўйиб,
Мода кўрар бекаси.
Ажнабийча кўйлакнинг,
Ўзи бўлар эгаси!

Катта ўғил қўлидан,
VIP телефон тушмайди.
Ҳамкорлари хорижда,
Савдоси ҳеч пишмайди.

Эрка қизи пайдар-пай
Жўнатади SMS.
Хаёлида ўқишмас,
600-лик “Мерседес”.

Компьютернинг ёнида,
Кенжатойи эрта-кеч.
Қулоғидан “наушник”,
Ухласа ҳам тушмас ҳеч.

Замонга мос барчаси,
Ҳозир шундай-да замон!
Фақат чол-у кампирлар,
Ўзгармади-да ҳамон.

Бозор чопар отахон,
Кампир ўчоқ бошида.
Қайнаб турса қозони,
Бахт, дейди шу ёшида.

Қийналганмиз биз, дея,
Қийнамас ҳеч ёшларни.
Ҳамон емай едирар,
Лаган-лаган ошларни!..

[Tulqin Eshbekov]

Оиладаги энг ажойиб ва ҳузурбахш муаммолардан бири - келин танлаш, совчилик ташвишлари билан боғлиқдир. Ўғлингиз учун совчи юбориш ундан ажойиб, қизингизга келиши бундан ҳам ажойиб! Бироқ, ҳамма совчиликлар бирдек муваффақиятли якун топадими? "Совчилар" деб номланган ҳикоямиз шу ҳақда...
Совчиларимиз манзилга етиб боргунларича ва қайтиб келгунларича бўладиган воқеаларга нисбатан муносабатингизни, муаммолар ечимини ҳал этиш йўлидаги доно фикрларингизни ўртоқлашиб борсангиз чўх яхши бўлур эди, деган умиддаман.

SOVCHILAR

Zaynab buvi doim: "biror eshikka kirishdan avval qaytib chiqishni o`ylanglar" deya nasihat qilardi. O`sha voqeaning ham oxiri baxayr bo`lishi uchun «Moxov qishlog`i» haqida gapirganini qayoqdan bilibmiz?
Bo`lmasa, nevarasi Jo`raqulning holi ne kechardi?..
Jo`raqul mening jonday jo`ram. U institutda «yurgan» hisorlik qizdan boshqasiga uylanmayman deb turib olganidan xabarim bor. Buvisi esa oq fotiha berish o`rniga oyoq tirarmish:
– Sanga ko`z ostimga olib qo`yganim bor, devdim-ku?! Nega bevoshlik qilding,– deb koyiganini o`z qulog`im bilan eshitdim.
Gapni yaxshilikka burish niyatida atay oraga tushdim:
– Jo`ramning sevgisini bevoshlikka yo`ymang-da, buvijon! Nima, yoshlikda o`zingiz...
Buvimiz uh tortdi. Tirishgan peshonasi battar tirishib o`yga cho`mdi. So`ng, mahzun ohangda so`zladi:
– U zamon boshqa edi. Chimildiqqa kirmaguncha juftim kimligini ham bilmagandim...
– Hozir zamon boshqacha,– dedim bilag`onlik qilib.– Yoshlar sevishib turmush qurishni istaydi. Evropada ba’zilar to`ydan avval hatto...
Gapimning adog`igacha eshitmay buvimiz jerkib tashladi:
– Unaqa bashsharang qurg`urlarni gapirma!..
Qosh qo`yaman, deb ko`z chiqarganimni anglab, murosaga o`tdim:
– Jo`ram ham shunaqa qilsin, demoqchi emasman. Uniyam to`g`ri tushunish kerak! Yuragi muhabbat otashida yonyapti.
– O`ylab ko`r,– dedi buvimiz muddaoga o`tib.– Chimyon qattayu Hisor qatta? Avtobus azon ketsa, xuftonda etarmish...
Bu gapiga javoban poygakda bo`zarib o`tirgan jo`ramning qulog`imga shipshiganlarini to`tidek takrorladim:
– Sevgi masofa tanlamas, axir "O`tgan kunlar" asarida marg`ilonlik Kumush ham Toshkentga...
– Tilimni qichitma!– Tutaqib ketdi buvimiz. So`ng, o`zicha to`kib soldi.– Uyam o`z mahallasidan tenggini topganida buytib juvonmarg bo`lmasmidi! Bir oilani gullatarmidi! Uvali-juvali, qartayganida mandek buvi bo`larmidi! El qatori yasharmidi! Sho`rlik Kumushbibi ham erini chimildiqda ko`radi. Xo`p, u suyganiga tekkaniga suyunadi. Innaykeyinchi? Shuyam baxt bo`ldimi? Ko`rgani kulfatdan boshqa narsa bo`lmadi-ku?! Xo`sh, boyoqishni shu ko`yga solgan kim? Ota-onasining ko`zi qayoqda edi? Baraka topgur, qizimiz qatga kelin bo`ladi, tog` osha ketib baxt toparmikin, quda bo`lmish rozimi, demaydimi? Birov «ha!» desa, ma, deb qizini besh begonaga beraveradimi?
Kulgini qistaydigan gaplarga o`zimcha jo`yali javob qaytargim keldi:
– Ularning sizdek dono buvisi bo`lmagan-da...
Uzun simlar bilan nimadir to`qiyotgan kampir qo`lidagini ko`rpachaga tashladi. Ko`zoynagini olib, uzun engi bilan peshonasini artdi. Poygakda mum tishlab o`tirgan nevarasiga ma’noli qarab qo`ygach, qizim senga aytaman, kelin sen eshit, qabilida go`yo menga tushuntira boshladi:
– Hayotning toshu tarozisi bor. O`shaqdan keladigan kelinga qanchalik javr bo`lishini tushunmaysilar-da. Axir, boyoqish og`iroyoq bo`lmaydimi? Ko`zi yorimaydimi? Issiq joni isitma qilsa, ota-onasi etib keloladimi? Zaril payti u ota-onasini ko`rgani boroladimi? Tovba, yoshlar ham o`yla-ab sevishsa bo`lmasmikin! Innaykeyin, yurtning u boshidan bu boshiga qizini indamay beradiganlar bormikin?
Ko`pni ko`rgan kampir hayotni o`z o`z qarichi bilan o`lchab so`zlayotgan edi.
Qalbida ishq otashi alanga olgan oshiq – Jo`raqulning quloqlari esa tom bitgan... Er chizgancha oq fotiha kutardi, vassalom.
Hayot shunday g`aroyibki, haqiqat deb bilganing goho ertakka aylanib qolarkan. Ertaklar esa haqiqatga aylanishi hech gapmas. Hayot goho bizni ermak qilayotganga o`xshaydi. Hozir Jo`raqul bilan o`sha qiz ertakdagi oshiq-ma’shuqalar, kamina esa ularning boshlari qovushishi yo`lida hamma narsaga shay turgan pahlamonga o`xshardik. Xullas, gapni aylantirdim:
– Bolaligimizda aytib bergan matal yodingizdami? Botir yigit sehrli ko`zguda ko`ringan sohibjamolni etti iqlimdan uchar gilamda olib kelibdi. Xo`sh, nevarangizning undan qaeri kam? Yorini etti viloyat osha samolyotda olib kelsa, ertak haqiqatga aylangani shu emasmi! Innaykeyin, qudalar bilan bordi-keldi qilar bo`lsangiz, Toshkent bilan Sariosiyo orasi samolyot uchun bir qadam-ku!

(Davomi navbatdagi sahifalarda)

[Nargiza Saidova]

Оиладаги муаммоларни хал килганми йукми билмайманку, лекин додамлар рахматлик хотин зотидан кийналган вактларида бир узлари тукиган шеърларини айтиб овунардилар:

хотин тош
тошдан огир тош
У сенИ ташлАмаса
Сен ташлабон коч

анча йил бу шеър менинг 7 амакиларимда хит булиб келганди. Энди эса 50 нафардан зиёд янги авлод ичида жарангламокда

[Ustoz]

Otiga kelinchakni o`tqazib o`z uyiga kuyovnavkarlar qurshovida yo`l olgan kuyov oti qoqilganida "bir" debdi, ozgina yurishganida ot yana bir munkib ketibdi-da ammo yiqilmay o`zini tiklab olib yana yo`lda davom etibdi. Kuyov "Ikki" debdi. Bularga guvoh bo`lib ketayotgan kelin hayron bolib yo`lida davom etaveribdi. Oxiri manzilga yetib kelib ot yana bir munkibdi va yiqilibdi. Kuyov "Uch" debdi-da yonidan pichog`ini olib otning bo`g`ziga tortvoribdi. Buni ko`rgan kelinchak hayron bo`lib "Bu nima qilganingiz" debdi. Shunda kuyov jahl bilan unga qarabdi-da "Bir" deb qo`yibdi. O`shandan beri kelin bola eriga bir og`iz gap qaytarmas va uning "Ikki" deyishiga yo`l qo`ymas ekan.
Bu albatta o`tmish cho`pchagi. Endi hozirgi xolatga quloq soling:
- Hoy, mundoooq boshqalarning eriga o`xshab manga qarashsayiz bo`miydimi ....
- Bir million to`qqiz yuz to`qson to`qqiz....

[Tulqin Eshbekov]

Сообщение от Nargiza Saidova

50 нафардан зиёд янги авлод ичида жарангламокда

Яхшиликка хизмат қиладиган самимий гаплар мудом жаранглайверсин!

[Tulqin Eshbekov]

Янги рукн: Интерофоризм

"-" билан туғилганлар бировнинг гапини охиригача эшитмай ё ёзганини ўқиб бўлмасдан шунақа белги қўявераркан-да, демоқчи эмасман, деганим ҳам йўқ, демайман ҳам!
Унга ҳеч қачон "феълингга яраша ишларинг "-" бўлсин!"- демоқчи эмасман, деганим ҳам йўқ, демайман ҳам! Ё, дедимми? Асло!

[Anvar Latipov]

Сообщение от Tulqin Eshbekov

Янги рукн: Интерофоризм

"-" билан туғилганлар бировнинг гапини охиригача эшитмай ё ёзганини ўқиб бўлмасдан шунақа белги қўявераркан-да, демоқчи эмасман, деганим ҳам йўқ, демайман ҳам!
Унга ҳеч қачон "феълингга яраша ишларинг "-" бўлсин!"- демоқчи эмасман, деганим ҳам йўқ, демайман ҳам! Ё, дедимми? Асло!

Ўзингиз билан ўзингиз "тез айтиш" ўйнаяпсизми?

[Nigora Umarova]

Domla, oila muammolarini forumda ko'tarib chiqish shartmikan?
Har bir oila bir mamlakat bo'lsa, uning o'ziga xos siyosati, muomala madaniyati bo'ladi.
Uning muammolarini hal qilish esa chekkada turib kuzatib turgan insonning ishi emas. Har bir inson o'z oilasi muammosini o'zi hal qilmog'i kerak.

[Tulqin Eshbekov]

SOVCHILAR
(Boshi o`tgan sahifalarda)

Buvimiz yaxshi niyatda gapimni ma’qulladi:
– Xudo xohlasa!..
«Injiq» buvimizdan shu gap chiqqani hamono g`oliblarcha qo`lni fotihaga ko`tardim:
– Qani, ilohi omin!..
U duoga qo`l ocharkan, serajin peshonasini yana tirishtirib so`radi:
– Mayli, mayli. Omin, deyishdan burun qartaygan kampirning bir gapini eshitasilarmi?
Og`zi qulog`iga etgan Jo`raqul jo`ram hovliqib javob qaytardi:
– Bajonidil!!
– To`ridan go`ri yaqin kampir bir baloni bilmasa gapirmaydi. O`sha tomonlarda «Moxov» degan qishloq borakan. Surishtirib ko`ringlar, kelin bo`lmish mabodo shularga xesh chiqsa, eslaring borida etakni yig`ishtirib qaytinglar...

(Davomi navbatdagi sahifalarda)