Тонгларни бедор кутган шоира: Халима Ахмедова

[Halima Ahmedova]

ГИРДОБМИСАН, ТЎЛҚИНМИСАН НАМАСАН?
(Махтумқули)
Булут дарахтларнинг учига қўнган,…
Ҳомуза тортади керишиб баҳор.
Қалдирғоч завқига тўлган осмоннинг-
Қўлидан кетгандай, гўё ихтиёр.
Ва яна илғайман нимадир кетар,
Кўнглимнинг чўғию, кўзим нуридан.
Ҳазин хотиралар сирпаниб ўтар-
Жонимнинг умидга, тиккан доридан.
Ва яна дунёбоз қуёш чиқади
Танҳолик дардидан зерикиб, эснаб
Вақтнинг тирноқлари қонатади боз
Ўлган ишқнинг эски ярасин тирнаб-
Бу менман-шамоллар юртидан
Қайтиб
Ва ҳануз ўзига қайтмаган Аёл.
Худди зар ўлчаган заргар мисоли
Умримни ўлчайман мисқолма мисол
Кенгликлар зангори эди қачондир,
Қачондир шафаққа очгандим кўнглим.
Мовий шаббоданинг қанотларида-
Кунлар сулув эди, кунларим сўлим...
...Чуқур хўрсинади баъзида ўғлим.
У тортган оҳ чоҳига тушиб кетаман.
Ҳайрият билмайди бечора ўғлим-
Жасадим юрибди.
Ўзим бу дунёдан ўтганман.
Ўтганман, ўтмаган кун каби маҳзун,
Ўтганман қонимни ичганда фарёд
ИНжиқ бола каби зерикар мендан
Кафтим чизиқларин ўйнаган ҳаёт...
Эшик жиринглайди (эшитмайман йўқ)
Кимдир уни қаттиқ ва қаттиқ муштлар,
Эшикни очаман рангпар бир аёл сўрайди:
Эски нимангиз бор сотиб оламан?
(О, жонимга тегди эски фурушлар)
Дейман: жуда ҳам эскирган
Кўнглим бор олинг.
Аёл каловланиб кўзимга боқиб
Қўрқиб шивирлайди, узр хуш қолинг.
Мен эса ўйлайман,
Қалбимга эски ишқинг билан
Кирган кун ҳақда
(Минг лаънат бўлсин у кунга)
Токи шайтонларнинг макри ишқ бўлса aгар
Энди ишонмайман бу Чархи дунга.
-
Қачондир дегандинг: Ҳаёт бу ишқдир
Ишқингни бахоси айтгин неча пул?
Жонингда нимадир йиғламайдими-
Изғиб юрганингда кўнгилма кўнгил?!
Сен кимсан?
Худога қасамки ҳануз билмайман.
Балки ҳазарларим кўргувчи тушсан.
Эски туйғуларни сотиб кун кўрган.
Ўзини кўрмаган эскифурушсан.
Сароблар оқади кўзим ичида,
Кўзимнинг ичида кун кўради мунг.
Қачондир исмингни айтиб чорлаган-
Соғинчларим ўлган
соғинчларим гунг.
Сен кимсан?
Хотирлар дарёсин уйғотмасман йўқ,
Қайғу рақам чекар гоҳ зер, гоҳ забар
Сени эсламасман ёдингда бўлсин
Ҳаттоки авлиё бўлсанг ҳам агар.

Сен кимсан?
Бенаво, ҳушсиз алфозда-
Билмасдан ичганим заҳарли шароб
Балки суянмоқчи бўлган лаҳзамда
Изтироб ичидан қочган изтироб.

Сен кимсан?
Эсласам уйғонар нафратли титроқ
Сенла ўтган кунлар бунча шармисор.
Эссиз қанча умрим тортиб кетибсан.
Зулматнинг қаърига бир гирдоб мисол.

Сен кимсан?
Балки соядурсан янчилган соя,
Бегуноҳ гўдаклар узра тўкилган.
Балки қарғишдирсан исмсиз тунда-
Гуноҳ китобидан ўқилган...
Рангин ниқобларинг ечарсан бир кун,
Кўнгил кўзгусига боқарсан беҳол.
Шунда кимлигингни кўриб қўрқарсан
Ва ё жирканарсан ўздан эҳтимол...

Шукр руҳимдаги илинжлар сўнган.
Ёлғон ўртанишдан олисман, илло.
Энди кўришмаймиз, кўргим, йўқ сени
Ҳақ тонги- қиёмат қойимгача то.

Қуёш дарахтларнинг учига қўнган,
Ва ёдим япроқлар ичида ниҳон.
Видо куйи янглиғ ғамгин шаббода-
Қадим сеҳргардай ўйнатади жон.
Дунёдан кечганман , дунё кечмаган-
Баҳримдан юлдузлар сув ичар ҳамон.
Аршингни титратган бўлса фиғоним.
Тавба қилдим тавба, кечир Художон
Булут дарахтларнинг учига қўнган.