Жасорат cўзининг таржимони - шоир Шавкат Раҳмон

[Sparc]

Сообщение от Nigora Umarova

Ҳар ким бадиий жараённи, адабий асарларни ўз қарашларидан, дунёқарашидан, ўқиган адабиётлари нуқтаи назаридан турлича талқин қилади. Шунга кўра ўзгаларнинг ҳам қарашларини ўз қарашларимизга ўхшатмай, қиёс қилмаган ҳолда таҳлил қилсак яхши эмасми?

Бунга қаршилик йўқ, лекин муаллиф томонидан "ХХ аср ўзбек шеърияти ҳам қайсидир маънода ижтимоийлашди" дейилиб, келтирилган парча бу ижтимоий шеърият талабларига жавоб бермайди.

Бундан ташқари, муаллифга чуқур ҳурмат изҳор қилган ҳолда, 20 асрда яшаб ижод қилган барча шоирларни сиёсий қарашларини объектив таҳлил қилиш лозим деб ҳисоблайман. Чунончи, "мусулмон миллатни дедим", "Ёвга терс қараган мусулмон эмас!" каби мисралар қайси даврдан бошлаб шоир ижодиди юзага келганини айтиб ўтиш лозим.

[Nigora Umarova]

Сообщение от Sparc

Бундан ташқари, муаллифга чуқур ҳурмат изҳор қилган ҳолда, 20 асрда яшаб ижод қилган барча шоирларни сиёсий қарашларини объектив таҳлил қилиш лозим деб ҳисоблайман. Чунончи, "мусулмон миллатни дедим", "Ёвга терс қараган мусулмон эмас!" каби мисралар қайси даврдан бошлаб шоир ижодиди юзага келганини айтиб ўтиш лозим.

"Мусулмончилик"ни инсонпарварлик, иймон, инсоф нуқтаи -назардан маънолари ҳам бор-ку оддий сўзлашув услубида. Бу ерда Шавкат Раҳмон "юртини ҳимоя қила олмаган инсон ҳақаиқий инсон эмас" деган маънони билдирганлигини мунаққид таъкидламоқчилар назаримда.
Яқинда Масъуд Қодирийнинг Абдулла Қодирий ҳақидаги хотираларини ўқидим. Буюк ўзбек ёзувчиси 1937 йилда қамоққа олиниб баъзи қариндош-уруғлари, дўст-ёрлари, қўни-қўшнилар юз ўгириб кетганида рус таржимон аёли гарчи ғайридин бўлса-да, қўрқмай доимо келиб хабар олиб егуликлар, оилага моддий ёрдам сифатида пул ташлаб кетганида "Русларни орасида ҳам мусулмони бор экан-а"-дея адибнинг рафиқаси Раҳбар ая айтган эканлар.

[Nigora Umarova]

Сообщение от Nigora Umarova

XX аср узбек шеъриятининг узига хос вакили, улкан миллатсевар шоир Шавкат Рахмон 1950 йилнинг 12 сентябрида Уш шахрида тугилган.

Бугун шоир Шавкат Раҳмон таваллуд топган кун. Жасоратли шоирнинг шеърлари инсонга доимо кўтаринки руҳ, қатъият бахш этади. Улар доимо ўқувчи томонидан севиб ўқилади.

[Nigora Umarova]

БИРОВНИНГ ГУЛИ

Девор-ла ўралган ҳовли ичида,
ариқча лабига эгилган кўйи,
атиргул ўртанар кимни ишқида,
эпкиндан қалтирар, тўзғиган ўйи.
Эй, десам, атиргул ёмон титради,
тўкилиб қотдими дедим ҳидлари.
нураган деворнинг берги ёғида
бузилган юрагим нозик титради.
Шундоқ гул... кимсасиз ҳовли ичида,
бегона нигоҳдан титрайди мунча.
Мунчалар хокисор кимнинг ишқида,
авжида очилган, эмасди ғунча...
Шундоқ гул... ҳалиям боқар ҳаёсиз,
ахир, сал яширса дейман дардларин,
эҳ шўрлик,
Тобора қуёш аёвсиз,
ҳадемай тўкилар бахмал барглари.
Бир ўтли нигордан титрайди ёмон,
журъатли бир қўлнинг садқаси, қули.
Ўзиям гулмисан гул эди аммо,
бировнинг гулийди. бировнинг гули...

ШАВКАТ РАХМОН

SHAVKAT RAHMON

A stranger's flower

In a walled up yard,
Bending near the brook,
A rose, which is smart,
In love, with worried look.
Hey, I called,
It trembled,
Maybe lost its smell,
My heart was ruined, humbled
Across the loamy cell.
A free yard,
Such a rose..
is afraid of stranger’s sight.
Why it’s shameful, close,
Fool blossom, not a bud.
Such a rose…
Still looks so shameless,
I wish its grieves it hid,
This poor becomes infamous,
The sun will burn indeed.
I look, it shivers only,
One brave hand, it’s all over.
Such a bloom it is, so bonny,
But not mine, a stranger’s flower.

Transleted by A'zam Abidov