Аёлнинг бахти нимада? Бола эмизиб утирган аёл дунёда энг бахтли аёлдир. Дарвозадан кириб келаётган эркак аёлнинг жуфти эмас, мисли йук толеидир! Берилиб куйлакча тикаётган, куймаланиб кулча ёпаётган аёлнинг наздида узидан саодантмантрок киши йук.
Аёл атрофидагилардан катта харажат, улкан фидоликни сурамайди: унга мехр билан тикилиб куйсангиз ва "Борлигинг кандай яхши-я", деган лутфни астойдил деб куйсангиз булди. Аёл чор атрофга мехрини, мехнатини, хуснини, хатто жонини аямай сочиб боради, аммо харгиз таъна килмайди, КАЙТИМ СУРАМАЙДИ.
У бутун дунё унга мукофот тутиб турса хам карамаслиги, унинг шаънига олтин хайкаллар урнатсалар севинмаслиги мумкин, аммо у юракларининг уртаси билан факат жуфтидангина совга кутади. Эркагининг кулидан совга олаётган аёл, хайитлик олаётган боладан-да бахтиёрдир! Аёлига бир дурра ёинки арзон кавуш булса-да совга килган эркак унга жахон банкини берган каби ризолик олади.
Ха азизлар, АЁЛ узининг асил бахосини билмай утаётган БУЮКЛИКдир...
|