Тонгларни бедор кутган шоира: Халима Ахмедова

[Halima Ahmedova]

Ҳой, девона йўлдан қоч,
Келади руҳи мастим.
Бу дунёдан олгувчи
Аламим бирла қасдим.
Ёлғон бахтдан воз кечган
Менинг андуҳ парастим.
Келади Яратганга,
Чўзилган узун дастим.
Кўтар энди ниқобинг
Ҳаёт, беҳуш аластим.
Ўн саккиз минг оламга,
Сиғмаган бўйи бастим.
Томирлари фалакнинг
Томирига пайвастим.
Келади жунун билан
Май ичган руҳи мастим.
Ҳой, девона йўлдан қоч...

[Halima Ahmedova]

Дўстларим кўп эди,
ғанимларим ҳам,
Дўстларим каззоб чиқди, ғанимим номард.
Содда ишончимни яралаб кетди,
Дўсту душманимдан ортиб қолган дард.

Ярадор ва фалаж ишончим билан,
Яшайман оғриниб, яшайман оғриб.
О, менинг теграмда кўз очган дунё
Нақадан сўникдир. Нақадар ғариб.

Дилимга дил берган ҳақиқатларга
Энди ишонмайман, қарғаб ҳайдайман.
Минг бор пуфласа ҳам илоҳий машшоқ,
Бир садо чиқмаган қуруқ найдайман.

Эй, олам томирин ушлаб билгувчи.
Эй ягона Рафиқ, хокисор ҳабиб.
Ўзинг айт, ярадор ишончим бугун,
Даволай олади қайси бир табиб.

Дўстларим кўп эди,
ғанимларим ҳам...

[Halima Ahmedova]

Каштадўз
Қўшни аёл жуда моҳир каштадўз,
Учиб юрган қушдан нусха олади.
Каштасига гуллар кулгусини-ю,
Шабнамларнинг титроғини солади.
У олам ҳуснидан андоза олар,
Нурлар эшиб берган рангин ипакдаю
Каштаси орзунинг нафаси билан
Бахтни тирилтирар ҳатто юракда.
Мен ундан тинглайман йиллар ортида,
Қолиб кетган ёшлик таронасини.
Рангин ипакларга қамаб қўйгандай
Дунёнинг эн гўзал афсонасини.
Ҳаётни ҳаётга севдирар чунон,
Бир сўз тополмайсан ҳеч қиёсига.
Тикиб қўйса эди умримни кошки,
Ишқ тонгининг нафис ҳошиясига.

[Halima Ahmedova]

Эй ишқ, пайдо эрсанг руҳим жонидан,
Кўнглимни олиб бер, куз гулдонидан.

Макону замонга сиғмасман зеро,
Томирдаги қоним шафақ қонидан.

Хокистордай тўзғиб кетмайин, эй ишқ,
Ғам чекиб ташлаган кун кулдонидан.

Умримни зулматдан ажратайин деб,
Бехабар қолдимми тонг дармонидан.

Кимдир айтди кулиб: қачондир балки
Сен тушиб қолгансан тун ҳамёнидан.

Билмадим мен кимман: парими, жинми,
Ё норасо чиқдим Ҳақ хумдонидан.

Эй ишқ, мени қайси жойда қучасан,
Агар қочиб кетсам Вақт зиндонидан.

[Halima Ahmedova]

Тоғда
Санъат асарини этар намойиш,
Қўли гул ва моҳир сувлар нуртарош.
Оламни қайтадан кашф қилар гўё
Шабнам томчисида қамалиб қуёш.

Қушдайин енгилман, қушдайин озод,
Исо нафасидек жонбахшдир бу дам.
Қайғуга бормайман энди ҳеч қачон,
Тоғнинг сабри билан ичаман қасам.

Сени жуда қаттиқ севганлигим рост,
Ҳатто хаёлимда қилмай хиёнат.
Бунда жарликлар кўп, йиқилиб кечмай,
Қўлларимни қўйиб юборма ҳаёт!

[Halima Ahmedova]

Ғурур осмонидан тушибман сиз деб,
Уйғотиб кўнгилда кунлар кулгусин.
Бахтиёр келибман, хушбахт келибман,
Бузиб шафақларнинг нозли уйқусин.
Кўнглимни излабман, беҳуда,
сарсон,
Кўзингизнинг лойқа дарёларидан.
Оёқяланг чопиб келибман, эсиз,
Мажнуннинг тиконли саҳроларидан...
Сиз ҳануз ёлғоннинг шаробин ичиб-
Қалбсиз кўчаларда дайдиган бир маст.
О, ишқ саҳарини бошлаб келибман,
Мен содда ҳақпараст, телба ҳақпараст.
Сиздан нима топдим, нима йўқотдим,
Буни сўранг жонимдаги ярамдан.
Билмай дил сўрабман кулнинг ўрнига,
Икки дунёси ҳам куйган Одамдан.

[Halima Ahmedova]

Туним қаро тун сайин,
Қамарни келтир менга.
Ишқ париси йўқотган-
Гавҳарни келтир менга.

Жонимга келди малол,
Таъна гули тутган бол.
Бахтим лаблари теккан-
Заҳарни келтир менга.

Бунча бўм-бўш нигоҳлар,
Дилни ранжга никоҳлар.
Тўққиз фалак ортидан,
Назарни келтир менга.

Келдим-кетдим, шуми йўл,
Шодлигим оз, ғамим мўл.
Ҳаёт хазинасидан-
Самарни келтир менга.

Яшадимми ёки йўқ,
Кўнгил тўла ўжар чўғ.
У бор эди, деган хуш
Хабарни келтир менга.

Эй дўст, жуда чарчадим,
Кунларим ғижим-ғижим.
Булбул кўзидан томган
Саҳарни келтир менга.

[Halima Ahmedova]

Ҳафсалам қариди кўнглимдан олдин,
Руҳим боғларида кимдир бўзлади:
“Қуёшим ўғирлаб кетди қор фасли”
Жонимнинг ичида ишқим музлади...

Шамол овозида бўзлаётган ким,
Ким у харобатдан чора излаган?!
Кўнгил қибласини йўқотиб қўйиб-
Шайх Санъондан қолган кунга юзланган...

У ким эди ҳануз тополганим йўқ.
Ғамгин хотирага қилмасман сажда.
Аммо нетай умрим икки дунёга.
Улашиб юборди шу мискин мужда.

Гарчи кечмоқдадир кунларим маъюс,
Қайғу азобидан тунларим ойдин.
Қонимда сайр қилиб юрибди хазон,
Наҳотки қаридим, кўнглимдан олдин.

[Halima Ahmedova]

Ҳануз югураман шошилиб, шошиб,
Мен ҳам тирикликнинг мушфиқ бандаси.
Тинмай ўйнатади, тинмай ўйнатар,
Чайир ташвишларнинг бу чирмандаси.

Умидим сўндирмай қуёш туғажак,
Ташвишсиз янги кун бор дейман бироқ,
Чирмандачи ташвиш янги кунга ҳам
Етиб борган бўлар мендан олдинроқ.

Ташвиш чирмандасин тўхтамай чалар,
Нафас ростлашга ҳам ҳатто қўймайди.
Не-не орзуларда кўз очган куннинг,
Юраги ўйнайди, жони ўйнайди.

Ҳаётдан ташвишсиз кунни ахтариб,
Юрибман мен ҳамон телба-ю беҳуд.
Сиздан мерос қолган бу чирмандани,
Синдириб бўлмасми ҳазрати Довуд?!

[Halima Ahmedova]

Эй соқий, дил жомига,
Қуйиб бердинг қадим май.
Дард чалади беармон,
Томирларим қилиб най.

Осмону ер талашиб,
Сўриб еди ҳолимни.
Қисмат қандай кечирай,
Сенинг каби золимни.

Йўллар тугаб бўлганми,
Бу саргардон офоқда.
Чанг босиб ётибди ишқ,
Миллион йиллик равоқда.

Умидимнинг умидсиз-
Чироғини ўчирдим.
Кўнглимни бу дунёдан
Ҳақ дунёга кўчирдим.