Nishonga urilgan so'zlar

[Ziyoda Teshaboyeva]

Bir gado ovqatlanib o’tirgan kishilardan:
“Nima yeyapsizlar?” deb so’radi. “Zahar” , deb javob berishdi.
Gado qo’lini cho’zib: “Menga ham beringlar, sizlar o’lsangizlar, menga hayotning qizig’i yo’q”, dedi.

(Idrok)

[Mubina]

Bir kuni bir bola taksi to'xtatibdi Va haydovchiga hazil qilib:
-Aka axlat ham tashiysizmi dibdi?
Shunda haydovchi:
-Ha o'tiring- debti

[tornado]

Til shirinligi — ko’ngilga yoqimlidir; muloyimligi esa — foydali. Chuchuk til achchiqqa aylansa ko’pchilikka zarari tegadi; qanddan may tayyorlansa harom bo’ladi.
Alisher Navoiy "Mahbub-ul Qulub"

[tornado]

Shirin so’z sof ko’ngillar uchun asal kabi totlidir; bolalar uchun muloyim tabiatli odam — halvofurush kabi sevimlidir
Alisher Navoiy "Mahbub-ul Qulub"

[Ziyoda Teshaboyeva]

“Agar…” li uy

Bir odam uy izlayotgandi. Do’stlaridan biri uni o’z mahallasidagi vayrona o’yga olib bordi. Do’sti:
-Agar bu uyning shifti bo’lsa, menga qo’shni bo’lib yasharding. Agar biror xonasi bo’lsa, bola- chaqang bilan osoyishta yasharding, - deya uzoq vaqt “agar” deb suhbatlashdi.
-Ha, do’stlarga qo’shni bo’lib yaqin uyda yashamoq yaxshi, faqat “agar” deb yashash bilan hech narsaga erishib bo’lmaydi-da, dedi uyga talabgor kishi

Jaloliddin Rumiy

[Fariza Hasanova]

Zinhor-zinhor uzma do'stlik ipini,
Uzsang mashaqqatdur bog'lamoq uni,
Bir kun iloj topib bog'larsan uni,
Lekin o'sha ipda bo'lar tuguni.
(Muallifi noma'lum)

[OmoN]

Бир куни биттаси Хўжа Насриддинни мот қилмоқчи бўлиб сўрабди:
- Афандим, шу ховуздаги сув неча коса чикаркин?
Афанди пинагини бузмай жавоб берибди:
- Агар ховуздай коса бўлса бир коса.

[Atham Mirazizov]

Кучга куч топилур,
аёрга аёр,
ўроқ тошга дуч келур,
донога доно.

(япон танкаси, менинг эркин таржимам)

[Umida Shodiyeva]

Amaldorning o’limiga

Dod ming dod,
Men yo’qotdim aziz kishimni!
O’lmay o’lgur,
Bitirmasdan ketdi ishimni!

Erkin Vohidov

[Nigora Tursunova]

Тақдири илоҳий

Машҳур араб адабиётчиси Асмуий бир куни йўлда кетаётиб эр-хотинга дуч келибди. Аёл ниҳоятда чиройли, эр эса хунук экан. Асмуий аёлига қараб:
 Эй хоним! Шу ҳуснинг билан нега бундай хунук кишига турмушга чиқдинг. У билан қандай қилиб яшайсан?  дебди.
 Жим бўл, эй аҳмоқ одам! Нега ўйламасдан гапирасан?! Ким билади, балким эрим Аллоҳ таолонинг ризолигини топган кишидир. Жаноби Ҳақ унга мукофот қилиб мендек гўзал хонимни насиб этгандир. Балки менинг қайсидир гуноҳим учун Ҳақ таоло шу бандасига мени раво кўргандир. Биз тақдири Илоҳийни билмаймиз ва унга аралаша олмаймиз.  деб жавоб бериди у.