|
Хуллас, жаҳон классик саҳна асарлари аввало вақт синовидан ўтган, неча авлод томошабинларини ўзига ром қила оладиган асарлардир. Шунинг учун жаҳон драматургияси етук асарларини саҳналаштириш режиссер, актерлардан ҳам маъсулият талаб қилади, ҳам уларнинг ижодий ўсиши учун имконият яратади.
Шанба куни "Тартюф" спектаклидан олдин режиссер Олимжон Салимов йиллар давомида маҳаллий мавзудаги спектаклларга ўрганиб қолган томошабинларга намойиш этиладиган спектакл хақида қисқача сўзлаб берди, хусусан, асар 17-аср Франция ҳаётидан эканлиги, актёрлар ўша давр қоидаларига кўра либос ва парикда роль ўйнаши, пьеса "Фирибгар" деб аталиши ва ўзини алдашларига тайёр одамлар бор экан фирибгарлар ҳам бўлиши хақида гап борди. Асарни ёш режиссер саҳналаштирган, кўп ролларни ёшлар ўйнаши айтилди.
Режиссер "Тартюф" ни саҳналаштирар экан шу даврнинг (барокко) мусиқаси ва рақсларидан фойдаланган, актерлар пьесанинг бошида, саҳналар алмашганда ва пьеса охирида сарой рақсларини моҳирона ижро этишди. Бу режиссернинг ютуғи, менимча.
"Тартюф"нинг яна бир ютуқларидан бири Тартюф ролини Тоҳир Саидов томонидан ижро этилиши бўлди, десам адашмайман. Тоҳир Саидов ҳар-ҳил вазиятда гапириш интонациясини ўзгартириши орқали томошабинлар кўнглига йўл топа олди, натижада бир неча бор унинг репликаларидан сўнг залда гулдурос кулги кўтарилди. Шунингдек, менга Эльмира, Домина, Оргон роллари ҳам ёқди, актерлар маҳорат билан ижро этишган.
Тартюф роли Тоҳир Саидовнинг янги босқичга кўтарилиб, етук актёрларимиздан бири бўлишига ишонч уйғотади.
|