Oqibat

[Mahmud Jurat]

Сообщение от AbuMuslim

гапларингизни тасдиқлаш учун фактларни ҳам келтириб ўтсангизлар ёмон бўлмасди...

Инсон дунёга келганидан буён бошқаларга, ҳайвону жонзотларга меҳр оқибат кўрсатиб яшаб келаяпти. У шундай қилмаганида инсон сифатида унинг ўзи ҳам йўқ бўлиб кетар эди. Биргина мисол: инсоният бундан беш, олти минг йиллар илгари ёзиб қолдирилган сопол тахтачаларни сақлаб келмоқда. Ушбу тахтачаларда бутун инсониятга тааллуқли, унинг ҳамма муқаддас китобларида кейинчалик қайд этилган ривояту ақидалар келтирилган. Муқаддас китобларнинг салкам ҳаммасида сўзма сўз такрорланадиган ўн васиятлар ўша сопол тахтачаларда бор. Мана сизга мисол ва тасдиқ. Демак, инсоният ўз ақлини билганидан буён оқибатлилик қилиб келаяпти. Ахир исломгача бўлган динларнинг ҳаммасида ушбу динларнинг асосий талаб ва истаклари инсонларни оқибатли бўлишга чақиришдир. Бунинг ҳаммаси балким Одам атонинг ўз биринчи хотини Лилитни оқибатга чақиришидан бошлангандир. Яна ким билади, дейсиз. Оқибатли бўлайлик. Тарихни унутмасликнинг ўзи оқибат. Исломгача ҳам тарих ва тарихимиз бор эди. Миллат тарихи ва дин тарихини аралаштирмаслик керак. Қабул қилинган дин деб миллат тарихни унутмаслик керак, бу ҳам бир оқибат. Ҳар қандай дин, ишонч, иймон ўз онглилиги билан кучли ва қадрлидир, бу эса оқибатнинг энг юқори нуқтасидир балким.