Dildagi satrlar

[Aziza Abdunabiyeva]

Tovus
Mening yetolmagan ikki orzum bor:
Biri – bilaguzuk taqqim keladi,
Ikkinchisi esa undanam qiziq –
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Bilmasman tovusning bozori qayda,
Rohati qayda-yu, ozori qayda,
Agar o’lib qolsa, mozori qayda?
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Derlar: “Devor oshar o’sha parranda,
Bo’lasan qo’shnilar ichra sharmanda”.
Axir nima qilay, manam bir banda,
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Buyam bir dunyoga berilish demang,
Molu davlatiga kerilish demang,
Ko’ngil ko’chasida o’zim hamgu-mang,
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Ne-ne orzularga yetganman, shukr,
Nelarni istamas bu ko’ngil qurg’ur,
Orzuyam shunaqa bo’ladimi sur,
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Bu g’amu hasratga to’la olamda,
Har xil holat bo’lar ekan odamda,
Hamma ishni qo’yib, huddi shu damda,
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Patlarin yoysa u, hayrondir bashar,
Bu qanday mo’jiza! Bu qanday asar!
Ofarin, buyuk Zot, Allohu Akbar!
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Sotib olishga-ku yetmaydi aqcham,
Meni tinch qo’ymasa ne qilay bu g’am?!
Ko’ylak ro’molimni sotib bo’lsa ham,
Uyimizda tovus boqqim keladi.

- Kap-katta odamga tovus nimasi?!
Yo’qmi, Marhaboning boshqa g’alvasi?
- Jonimga tekkandir balki hammasi,
Uyimizda tovus boqqim keladi.

Marhabo Karimova