[Без оффтопа] Шеър азиз олам аро...

[pipicron]

Йиғламадим, бошим тошга урса ғанимлар,
Бўзламадим, четга туртса оға инимлар,
Йиғлолмадим, тақдир менга дардин сиқимлар,
Дардинг айтиб йиғлат Она, мен хам йиғлайин.
Сабринг айтиб йиғлат Она, йиғлагим келди.

Эрлик қилдим, йиғламадим қабринг бошида,
Кизчаларинг йиғлаб турар ўғлинг қошида,
Отам йиғлар сени қўмсаб улуғ ёшида,
Мардлик қилиб йиғлат она, мен хам йиғлайин.
Дардли қилиб йиғлат Она, йиғлагим келди.

Йиғламасман, кўз ёш тўкар сағираларинг,
Сендек содда бўлолмаслар кабираларинг,
Тунда йиғлаб ухлатмайди набираларинг,
Алла айтиб йиғлат она, мен хам йиғлайин.
Мехринг бериб йиғлат она, йиғлагим келди.

Нақорот:

Йиғлат она, юрак эриб оқсин кўз ёшим,
Йиғлай она, сендан ўзга йўқдир сирдошим,
Дўст билмаган, ғанимдан сир, тугар бардошим,
Йиғлат она, тўйиб тўйиб йиғлагим келди....

(C) 31.08.2012 йил.

[Aliya]

Intiho

Mana, ayrilyapmiz.
Yengdi ishqsizlar,
Shodlanib to`y boshlar kamiga endi.
Qanoti qayrildi qontalash hislar,
Qalbning baxtga ilinj ko`zgusi sindi...

Mana, ayrilyapmiz.
So`nggi so`z - soqov,
Nigohlar "Ketma!" deb aytolmaydi. Gung.
Bo`g`zimda qoladi "Qol..." degan olov,
Kulgiching tubiga cho`kar sog`inch - mung...

Mana, ayrilyapmiz.
Ketyapmiz. Qara -
O`ngimda, so`lingda Sensiz, mensiz yo`l...
Yer - qattiq, ko`k - olis.
Rangsiz manzara.
Tillarda bir faryod kuyar: "BAXTLI BO`L!"

Mana, ayrilyapmiz...

[albatros]

Sog'inchning azobini tortganlar biladi. Go'yo ularga har bir borliq SOG'INGANI bo'lib ko'rinadi, "sog'indim" deya kuylayotgandek tuyiladi g'oyo...

SOG‘INDIM

Bahorim ochilmay nahot bo‘lsa kuz,
Nahot go‘zallikni ko‘rmas endi ko‘z
Qalbim tub-tubini kuydirar bir so‘z:
«Sog‘indim»…

Go‘yo quvonchlarga berilgan barham,
Iforin taratmas endi gullar ham
Dudoqlar shivirlar, ko‘zlar bo‘lib nam:
«Sog‘indim»…

Ko‘kdagi oftob ham endi bermas nur,
Sayrga chorlamas qushlar ham deb yur
Kuylaydi yaproqlar faqat bir shivir:
«Sog‘indim»…

Xasta dil yiglaydi, oqshomlar beun,
Yil bo‘lib cho‘zilgay bedor qaro tun
Soatlar chiqqillar bir so‘z deb uzun:
«Sog‘indim»…

Quvonchlar chekindi, baxt ketdi yiroq,
Diydordan boshqa yo‘q, taskin yaxshiroq
So‘nmagan umidlar tinmay der biroq:
«Sog‘indim»…

Dunyoda shodligim, baxtim o‘zing bil,
Intizor kutmoqda bir oshufta dil,
Istasang gul bo‘lay, poyingga tez kel
«Sog‘indim»…

(C)

[Masud Mahsudov]

Соғиндим,
Меҳрибон cўзингни,
Дилимга ёқувчи кўзингни,
Ўзингни,
Табассум порлаган юзингни –
Ҳаммасин соғиндим.
Тунлари бедорман – интиқман;
Қайгадир кетади хаёлим,
Яқинлар ҳол сўрар – инжиқман,
Уларга келади малолим...
Не қилай,
Тушунмас бўлсалар бошқалар,
Ичида устимдан кулсалар бошқалар?
Индамай, парво ҳам қилмасдан,
Ғийбатни қулоққа илмасдан,
Мен сенга мунтазир,
соғиндим.

Маҳталман,
эшитмоқ истайман шу дамда
(Орзиқиш шу қадар бўларми одамда?)
Саратон ёмғирни кутгандек,
Қаҳратон кунга кўз тиккандек,
Кўклам илк гулини туккандек
Интизор, умидвор бўлганча,
соғиндим.

Илҳақман,
илинжим йўқолмас бир зумга,
Шамоллар қулоғин тутади арзимга.
Тўлқиндек гупирар юрагим,
Сабрни супирар юрагим,
Бардошга қадрдон тутиниб,
Васлингни тилайман ўтиниб
Худодан,
Дарагинг сўроқлаб ҳар касдан;
Шоҳдану, гадодан,
Исингни келтирган сабодан...
Соғиндим.

Шунчалар бўларми телбалик? – Хайронман,
Лабимда кулги-ю, қалбимда вайронман,
Гоҳи шер, гоҳда-чи, жайронман,
Мажнунман, Фарҳодман, Баҳромман,
Улардек хажрингда сарсонман
Соғиндим.
Муҳтожман,
ҳолимни тушунар кимсага,
Дўстга ё ўзидан ошинар кимсага.
Бошқаси аҳволим билмайди,
Билса-да, парволар қилмайди,
Муштоқлик шунчалар қийнарми кўнгилни?
Ёки ишқ атайлаб синарми кўнгилни? –
Ноаён...
Аёни шу эрур – айни дам
Доимдан ортиқроқ соғиндим.
Билмадим,
биларсан, билмассан,
Балки сен у қадар
дилингни тилмассан,
Ўзингга айтгани оғриндим,
Мен сени жудаям соғиндим...

(с)

[Aliya]

“Ярал!” – деган сўздай...

Қаранг, устимиздан кулмоқда борлиқ:
Мажнунтол шоҳига ўралган хасад;
Изимиз пойлаган толеи хорлик;
Бизни айирмоққа йўлланган мақсад...

Самони кўтарган дард устунлари
Бир-бир бошимизга қулай бошлади.
Бир-бирин пинжида – ҳижрон кунлари
Саодатга илҳақ кўзни ёшлади.

Шу қадар бепоён бу коинотнинг
Битта телба ишққа кучи етдими?!
Парвозга шайланган титроқ қанотни
Қайирмоқ кимгадир ҳавас эдими?!

Майли, ҳижронларга кўндик. Наилож...
Иккимиз терс йўлдан кетяпмиз, алҳол,
Лек, бир кун қуёшдан яралганча тож
Бизнинг тақдирда ҳам порлагай иқбол...

Фақат...
Битта ваъда – биргина илинж,
Диллардан тилларга шошар умидвор.
Менинг,
Сенинг қалбга кўмилган соғинч –
“Ярал!” – деган сўздай муқаддас изҳор:

“Сўнгги лаҳзагача Сени севаман...”

[Aliya]

Uchrashib qolamiz bir kuni...

Uchrashib qolamiz bir kuni...
G`animlar kezmagan makonda.
G`arazlar topmagan ochun-u,
G`iybatga begona jahonda.

Sinovga yot dunyo bag`rida
Tutashib qoladi yo`limiz.
Armonli intiho haqida
Xotirga eltadi ko`nglimiz...

Bitta so`z aytishga hojat yo`q,
Garchi, dil rozlari beadog`.
Alamnok ko`zlarda yig`lar cho`g`,
Har lahza iznida sog`inch - tog`...

Yoningga boraman oshiqib...
Yugurib kelasan men tomon...
Zulmatlar bag`ridan kun chiqib,
Nurafshon tortadi bu jahon...

G`arazlar yetmagan makonda
Ro`yobga kuzatib orzuni
Saodat manzili - osmonda
Uchrashib qolamiz bir kuni...

O`shanda...
Hech kimga bermayman -
Men Seni!!!

[Aliya]

Оффтоп:

O`z tashvishlari qolib, birovning hayotiga aralashishdan charchamaydiganlar uchun ojizona bir isyon...

Qarshingdan chiqaman.
"Yo`q, bu sen emas!"
Sen bilgan qora ko`z yot allaqachon...
U bir suvrat xolos.
Yo`q, bu men emas,
Sening osmoningga begona bir tong...

Qarshingdan chiqaman.
Sukunat. Afsus.
Telba xotiralar uv solar gangib.
Kiprigim ortiga ashk yashirar ko`z,
Olomon bag`riga ketarman singib...

Qarshingdan chiqaman.
Tush. Ro`yo. Sarob.
Yodimga bog`laydi sog`inch - bir rishta.
Nuragan dil uying g`arib-u xarob,
Men - Sening qalbingdan ketgan farishta...

Qarshingdan chiqaman.
Yo`q, U - men emas!!!

[albatros]

Ko'zgu
("Ruhiyat" turkimidan)

Ko'zguga boqaman...
Qidirib nuqson,
Xo'rsinib qo'yaman, aksimni ko'rib.
Gohida dilim g'ash, goh bo'lib shodon,
Xayolga tolaman, goh yolg'iz yurib.

O'ylayman...
Ajinlar, sochimdagi oq,
Olis o'tmishimdan xotirot izku.
Dardu g'amlarimni ko'rmayman biroq,
Axir unda qalb yo'q,
Axir u ko'zgu...

(c)

[albatros]

Senga nima, uzsam atirgul,
Sayr qilsam senga nima ayt?
Sovib bo'ldi sendan bu ko'ngil,
Endi umid qilmoqlikdan qayt.

Tinch qo'y endi holim etma tang,
Qadamim sen yurmagin poylab.
Ko'ndirdim-ku qalbimni arang,
Men qon yutib, necha kun-oylab.

Borgil endi istagan joyga,
Tog'larga chiq, dengizga borgil.
Dardlaring ayt yulduzga, oyga,
Kechirmagay seni bu ko'ngil.

Yolvormagin "kechir"-deb takror,
Suyan faqat bardoshlaringga.
Endi aytma, yig'lab istig'for,
Rahmim kelmas ko'z yoshlaringga.

Istasang sev o'zgani yonib,
Mayli meni ata "beshafqat",
Bir iltimos - sevgingdan tonib,
Tinch qo'y meni
Tinch qo'ygin faqat...

(c)

[Mahmud Jurat]

***
Исминг ёдингдами, болажоним, турк,
Тарих пучмоғидан ўта олдингма?
Бир вақтлар саночинг қолганди қуруқ,
Бу ҳақда узоқдан узоқ ҳангома.

Маъюс ҳол арз қилиб қолдим Худога,
Эй Тангри, айтгинчи, бу аҳволим не?
На бир қанот бердинг ва на бир нажот,
Ўйлаб топганларим ўзимга ваъда.
Тақдир деб ўзимни алдайман ҳамон,
Ҳар на тилаганим арзимас чўпчак,
Аммо шу чўпчак ҳам - ижоби гумон.
Шунда мен ўйланиб қолдим бафуржа,
Ёнимга дўппимни қўйдим ва ҳайрон ...
Қачон ҳаёт бўлдик қуёш буржида,
Ва қачон битилди у қутлуғ Қуръон.
Мана шу хаёллар олиб қочаркан,
Узоқ тарихларга ташладим назар.
Ва унда яҳудий набилар кўрсам
Ўзимдан минг бора қилардим ҳазар.
Беш ярим минг йил аввал туркийлар
Сопол тахталарга миххатлар билан
Умр боқийлигин битдилар алар.
Икки минг йил ўтиб Зардўшт боболар,
Якка худоликни хатлаб қўйдилар.

Ҳар бир жон, жонзотни жуфтлаб яратган
Ул олий фитратга айтиб тасанно,
Тангри жаннатида қайтама қайта,
Хаёлга ботарди Одам пурмаъно.
Одамато Аршда мамнун кезарди,
Бокира Лилитла айш ила мағрур,
Ненингдир етмасин дилдан сезарди,
Ахир у ҳам инсон, инсон - такаббур.
Шунда у Лилитга ҳирс билан қараб,
Ўзни устун қўйди бузулди тенглик.
Эркаклар устун деб битди ул араб,
Лилитга тор бўлди бу дунё, кенглик.
Абадий бу тенглик бузилгани он,
Аёл ва эркаклар жиққа мушт бўлди.
Халқлар ҳам бир бирин қилдилар қирон,
Не бир пайғамбару тангрилар ўлди.
Ҳар бири ҳақман деб келтирди иймон.
Биз ҳам халқ, биз ҳам эл яшардик ўроз,
Ушбу афсонани миххатла битиб,
Жаҳону бандага қилдик сарафроз.
Тарих саҳнасида олдинга ўтиб,
Биз ношукур бандалар ўшанда ҳам тинч
Юрмадик, ҳасадла боқиб Худога.
Боқий яшамакни айладик орзу,
Бу ношукур фикрла бизлар ўшанда,
Қайта туғулишга қилдик тавалло.
Қайта туғулар деб ҳар битта Будда,
Буддалар авлодин атадик Олло.
Ер юзи, жаннатдек ушбу маконда,
Ака ва укалар етишди озод.
Ва роҳат излаган ҳар битта танда,
Акадан укага бошланди ғазот.
Бу жанглар натижа берди маконда,
Яҳудий набийлар кўпдан кўпайди.
Қайбир пайғамбарни истаса банда,
Боласин исмини мусо атайди.
Яна ҳасад босиб кетди дунёни,
Яна набийликга талаблар катта.
Талабку бор жойда туғилар таклиф,
Пайғамбарман дегувчи чиқар албатта.

Яҳведан Мусога берилмиш шитоб,
Тора деб аталган ушбу қонунлар,
Сопол миххатидан олинган битик.
Ҳаёт талаб қилди ўзгарди улар,
Талмуд деб аталди кўчирма китоб.
Жаҳон кезиб юрган ушбу китоблар,
Асли худосизлар ғашин келтирди.
Араблар юртида бузилди хоблар,
Ака ва укалар ғижмушт этилди.
Қашшоқ яҳудийлар юртини кўрган,
Савдогар араблар ўйланиб қолди.
“Бизнинг ўз набимиз бўлади”, деган
Бутун кенгликларга янги жар солди.
Араблар савдодан тинмай кучайди,
Карвонлар юритди дарёлар оша.
Кучсизроқ аҳволда кимки учради,
Алдаб сулдаб секин қиларди ошна.
Фақат ошначилик эп бўлмади кўп,
Қандайдир янги бир куч керак эди.
Шунда бир савдогар доно Муҳаммад,
Ўзин “Элчи” қилиб Пайғамбар деди.
Сўз ва қилич унда бирикди собит,
Уҳуд жангларини эслайлик ахир.
Сиғинчу балбаллар аталди сарқит,
Дунё динлари шарт қилинди таҳрир.
Қон билан туркийлар кўкракга муштлаб,
Ислом дунёсига сўзин қўшдилар,
Яккахудо бўлган Тангрини ташлаб
Араб Оллосига мукка тушдилар.

О, Лилит, жаннатни нега тарк этдинг,
Нега у Одамни ташладинг якка.
Жуфтлик қоидасин мустасно этдинг,
Момоҳаво яқин чиқди юракга.

Мен ҳамон орзумни опичлайман бот,
На қанот топаман учгали мағрур.
Бизга маълум эмас қайдан бу ҳаёт,
Аммо ҳеч тинмайди “Менман” урҳо-ур.

Ва ҳамон жангларнинг охири йўқдир,
Ва ҳамон пайҳамбар бўлғувчи кўпдир.
(С)