Dildagi satrlar

[Umida Shodiyeva]

Tushungan odam

Kimga hasrat qilsam bag’rimni o’yib,
Kimdan yuragimga tilasam malham,
Ohista yelkamga qo’lini qo’yib,
Yupatar: sen o’zing tushungan odam.

Gohida alamim sig’may ko’nglimga,
She’r bo’lib to’kilar va lekin ey voh,
Qayga borsam she’rim qaytar qo’limga,
Tushungan odamsan, dunyodan ogoh…

Hayhot, deyman, addling shumi , ey Xudo,
Shundoq chizilganmi tarixingda odam?
Nogoh falakdan ham qaytar aks sado,
Axir sen tushungan odamsan, bolam.

Erkin Vohidov

[Tulqin Eshbekov]

Рахмат Олимжон, барака топинг. Хамиша шундай адабиёт фидойиси булишингизга тилакдошман!

[bekww]

* * *

Фақат омад камдан-кам жуда,
Юрамиз биз топиб, йўқотиб.
Гоҳо ясоғлиқ от устида,
Гоҳ пиёда, чангларга ботиб.
Яшилланар умр дарахтимиз,
Сарғаяр ҳам бевақт ёғса қор.
Шундай, гоҳо тожу-тахтлимиз,
Гоҳ кечириб бўлмас гуноҳкор.
Изҳори дил қиладир қушлар,
Биз уларни этмасмиз писанд.
Овунтирар бизларни тушлар,
Оҳ, у тушлар гоҳ берадир панд.
Гоҳ қип-қизил гулларга кўмиб,
Бир олам бахт йўллайдир олам.
Сипқорармиз кўзимиз юмиб
Зардоб тўла қадаҳларни ҳам.
Гоҳ кулиб, гоҳ қўл силтаб, куйиб
Ўтказармиз бунинг барини.
Ҳаётнинг шан марҳамати-ю
Рутубатли алдоқларини.
Оқарганда сочлар эслаймиз
Сархуш баҳор, куз ўтганини.
Кимларнидир рад этганмиз биз,
Кимлар бизни рад этганини.

ҲАЛИМА ХУДОЙБЕРДИЕВА
1967 йил 8 июнь

[Nigora Umarova]

Баданнинг шохидур юрак,
Онг ухлайди кечаси ахир.
Магар шу юрак халолдан булса,
Шу танада имон булур то охир.

Фахриддин Рожий

[Bekmirzo]

Qayda qoldi o'tgan kunlarim,
Tongni yig'lab kutgan tunlarim.
Ko'ksim yorib, otilib chiqib,
Samolarni tutgan unlarim...

Bekmirzo, 09.11.2009

[Nigora Umarova]

Кўздан йироқ тушса қош ҳам йиғларкан,
Дунёда кекса ҳам ёш йиғларкан.
Кимсасиз соҳилда кўрдим бир оқшом,
Ёлғиз бошим, дея тош ҳам йиғларкан.

Сирожиддин Саййид

[tornado]

Nechuk toqat qilay, do’stlar, bu dard ila bo’lub hayron,
G’amim boshqa, alam boshqa, yuragimni fig’on o’rtar.

Meni bexonumon tinmay kuyub har dam firoqingda,
“Nigoro!” deb oting aytsamki, shavqingdin zabon o’rtar.

Qayu til birla, ey jono, sening vasfing bayon aylay,
Tilim lolu ko’zum giryon, so’ngaklarni nihon o’rtar.

Na qattig’ kun ekan, dilbar, visolingdin judo bo’lmoq,
Mening ohim o’tig’a bul zaminu osmon o’rtar.

Yurakda dardu g’am qat-qatki, menda qolmadi toqat,
Agar bu zarrasin bul vaqt desam, ishqi bayon o’rtar.

Bu dard ila xarob o’ldum, kelib holimni so’rmassan,
Unum chiqsa yurakdin, bu tanu jon, ustixon o’rtar.

Bu Mashrab dardini, jonoki, hech kim boshig’a solma,
Agar mahsharda oh ursam, bihishti jovidon o’rtar.

Man yozmaganman. (qo'limdan kemidi)

[Umida Shodiyeva]

Qismat

Shirin bo’lsang, yalab ado qilurlar.
Achchiq bo’lsang talab ado qilurlar.
Yuragingda otash bo’lsa, beomon
O’z o’tingga qalab ado qilurlar.

Inson fe’li ajabdan ajab,
Yo’qdir unga mezonsiz olam.
Yulduzlarni o’lchar botmonlab,
Qarichlaydi cheksizlikni ham.

O’zi ega, o’zi qul mangu
O’zi topgan aqidalarga
Ne dey,hatto mangulikni u
Bo’lib chiqqan daqiqalarga.

Daqiqadan soatlar yig’ib,
Kunlar tuzib oy jam qiladi.
Yig’lamaydi umr o’tdi deb,
Yil o’tdi deb bayram qiladi.

Ko’paysa-da ajinlar harchand,
Oqarsa-da yillardan boshi,
Quvonadi – ko’paydi farzand,
Sevinadi – ulg’aydi yoshi.

Bu tugamas orzu – havasda
Bor umidbaxsh imonga asos.
Inson o’lmas.
Asta va asta
Farzandlarga o’tadi, xolos.

Erkin Vohidov

[Mubina]

HAPALAK
(Maxmur maxdum aloqador bo’lgan Hapalak qishlog’i sifatida)
Ey, jahondori zafar, kavkabai davri falak
Go’sh qil, qissai qishlog’i haroba Hapalak.
Turfa qishlog’i g’azabkardaki, parrandalari,
Toug’i ignachi-yu, o’rdagi g’ozi Hapalak.
Boru yo’q uylarni banda bayon gar qilsam,
Bir katak,ikki kappa, uch olachuk, to’rt katalak.
Dema uy, balki zaminkandur agar kirsa kishi,
Har taraf betiga urgaylar aning ko’rshapalak.
Xalqni ko’rsang agar o’lasi-yu, qoq-u harob,
Ochlikda egilib qomadi misli kamalak.
Ajrig’i tomirini o’girida maydon tuyub,
Qaynatib kunda ichar otini derlar sumalak.
Gar toharat qilsa qavmi suv topolmay nochor,
Betini qumla yuvib, ketiga surgay suvalak.
Ey, falakqadru adolat shiyami mulki malak,
Marhamat chog’ida rahm ayla ba holi Hapalak.
Kecha go’yo eshitib shuxrati tillo pulini,
Hapalak qurqusidan uchdi misoli kapalak.
Himmatining yo’lida bir kecha karomat qiligil,
Kapalak boz qo’nub joyiga bo’lgan hapalak.

[Lobar Pulatova]

YIGIT QASAM ICHMAYDI, YIGITNING SO’ZI QASAM
(Po’latova Lobar)

Quloq soling ey do’stim, hozir ushbu gapimga
Yigit qasam ichmaydi: yigit so’zi qasam
Muhammad Yusuf yozgan buni men sizga aytsam,
Keling shu dam bunga javob topamiz biz ham

Yigit qasam ichmasa nega bor bugun qasam?
Do’st ishonmasa senga ichasan darrov qasam.
Nodon bo’ladi ko’p vaqt qasamho’r deyishgan,
Aslida qasam emas ishonch kerak har dam!

Ahir yigit zotiga sajda qilgan malak ham,
Bir yuz yigirma to’rtming payg’ambar bor mujassam
Butun olam shohlari yigit bo’lgan, hozir ham
Olim-u fuzalolar naslidansan ko’rkam.

Alpomishdek tog’larni talqon qilganlar qancha,
Temurlardek dunyoda Sohibquronlar qancha;
Navoiydek kamtarin ma’rifatparvarlar qancha
Yana ularga to’ndu begonalar ham shuncha.

Yerdagi ilk buzg’unchi Qobilni bilmaysanmi?
Toshdek sajdada qotgan Firavnni ko’rmaysanmi?
Padarkush Abdullatif qonxo’rni eslaysanmi?
Shuncha kechmishni o’ylab javob ahtarmaysanmi?

Bugun og’a-inilar tersdir bir-biriga
Mehr oqibat emas, salom berar puliga
Ota-onasin eslab duo qilmas haqqiga
Bundaylarni ko’rib nima deysan sen menga?!

Guruch kurmaksiz bo’lmas kun ham kunduzsiz emas,
Agar o’ylab qarasang, yigitlarda ayibmas
Butun olam shohiga shohlar bordir yagona
Uning nomi ulug’dir bir mushtipar ona.

Bersa agar o’g’liga boldek go’zal nasihat
Gado o’g’li shoh bo’lar, Yaratgan qilar himmat
Agar ona bo’lsa, yaxshilikdan begona
Shoh o’g’lini qiladi xalqqa dushman nachora.

Yigit qasam ichmaydi qachon onasi boldak
Ichmaydi qasam sira otasi bo’lsa tirgak
Bobolarini bilsa, bilsa zo’r o’tmishini
Tarbiyaga amal qilsa, har dam, har kuni.

Yigit qasam ichmaydi: yigitning so’zi qasam
Arslon izidan yigit so’zidan qaytmas ekan
Ko’p so’z aytmasdan sira, ishni qilingiz ixcham
Chunki so’zingiz erur azaldan achchiq qasam.