Юракка кўмилар асл шоирлар: Муҳаммад Юсуф

[albatros]

SAVOL

Hamma gaping to‘g‘ri, aflotun.
Yerni chopish kerak, bo‘yash kerak romni.
Tokni ko‘mish kerak kechikmay, lekin
Nima qilsak ekan atomni?..

Kitob yozish kerak. To‘y qilish kerak.
Suvash kerak kelin tushadigan tomni.
Muolaja istab sanchib qo‘yar yurak,
Nima qilsak ekan atomni.

Dehqon bolalari o‘ynar xirmonda,
Simga bog‘lab olib bir teshik jomni.
Uchuvchi kuladi ko‘rib osmonda,
Nima qilsak ekan atomni.

Kulol ming asrlik gumbazni tiklar,
Jarroh tiriltirar o‘lgan odamni.
O‘rtoq matematiklar,
O‘rtoq fiziklar,
Nima qilsak ekan atomni?

Hatto eng sevimli ayol quchog‘ida,
Unutolmayman men gunoh-xatomni.
Bir savol—xol bo‘lib yonar uning dudog‘ida:
Nima qilsak ekan atomni?..

Beshiklarni quchib aylanadi Yer,
Oqar yuzlaridan marjon-marjon ter.
Nima qilsak ekan atomni,
Nima kilsak ekan atomni?..

[Nigora Umarova]

Бугун Ўзбекистон халқ шоири Муҳаммад Юсуфнинг таваллуд туғилган куни. Шоир агар ҳаёт бўлганида 58 ёшга тўлган бўларди.



Шоирнинг рафиқаси Назира ас-Салом билан.

[Биллур]

Ўлса ўзи ўлар,
Сўзи ўлмайди,
Ҳамиша барҳаёт насл шоирлар.
Ҳақиқий шоирнинг қабри бўлмайди,
Юракка кўмилар асл шоирлар.

Mуҳаммад Юсуф

Шу сўзлари билан Ўзини бизга қайтаргани учун шундайин муборак кунларда Аллоҳ раҳматларини ёғдирсин Мухаммадга.
Ҳали Сизла юрагимизни бағримизга босганча такрор-такрор суҳбатлар қурамиз, хуморларни, армонларни ёзамиз насиб этса...

Мени доғ айлади борлиқ дард ғаши,
Умр иссиқ-совуғин айқаш-уйқаши.
Субҳи азал чекдим танг дилдан бир оҳ,
Ҳануз ўчмас ўшал оҳим оташи.

Эй оҳим, дилимдан учдингми охир,
Вей нолам кўнгилдан кўчдингми охир!?
Кўзим хонасида тополмай тиним,
Кўз ёшим, тупроққа тушдингми охир!?

[Ska4ka]

Ushbu sahifani joylashtirgan holda mavzudan chetga chiqmadim degan umiddaman:
Xurshid Davron Kutubxonasida Muhammad Yusufga bag'ishlangan bo'lim.

[Биллур]

Тушларимга кир
Капалакдай келиб,
Қошингга қўниб,
Кўзингга термулиб умрим ўтсайди...
Нима ҳам кўрибман мен йигит бўлиб?
Сочингни силашга қўлим етмайди.
Пешонам шу экан, пешонанг шудир,
Тушимга кир энди, тушларимга кир.

Товонинг ўпади ариқдаги сув,
Кўйлагинг этагин ўпади майса.
Мен-чи, бир гиёхча бўлолмадим-ку,
Эй, кўзлари жайрон, киприги найза!
Пешонам шу экан, пешонанг шудир,
Тушимга кир жоним, тушларимга кир.

Кўчиб бораётир бу умр - карвон,
Кунларнинг бўйнида юрак қўнғироқ.
Мен сенга армону сен менга армон,
Кўнглимнинг тўрида тутар шамчироқ.
Пешонам шу экан, пешонанг шудир,
Тушимга кир энди, тушларимга кир...

Капалакдай келиб, қошингга қўниб,
Кўзингга термулиб умрим ўтсайди.
Қолдинг бағримда жонимдек бўлиб,
Сочингни силашга қўлиб етмайди.
Пешонам шу экан, пешонанг шудир,
Тушимга кир энди, тушларимга кир...

Mуҳаммад Юсуф

Ақлли, кўнглида дард ва муҳаббат бўлган инсон эди, кўрганидан ибрат ва эшитганидан сабоқ оладиган оташнафас шоир эди.
Дардсиз, муҳаббатсиз, тош қалбли одам бу хислатдан бегонадир.
Хақиқат тиканли гулга ўхшайди, ҳидлашни билмаганларнинг бурнига санчилади, шоир эса шу ҳақиқатнинг исини билувчи, уни халқнинг қалбига йўлловчи инсон эди раҳматли, илохим қабрлари нурларга тўлсин.

[Биллур]

Ота (Армоним бор)

Армоним бор, бу дунёда армоним бор,
Қоқ далада ўтлар босган ўрмоним бор.
Қизғалдоқдай бошим эгик бу маконда,
Ёниб яшаб ўтмаган отажоним бор.

Ота десам, бағри-дилим ёнаверар,
Куним ёнар, ою йилим ёнаверар,
Мозорига қўйган гулим ёнаверар,
Тутунларга тўлиб кетган осмоним бор.

Эсаверсин жаннатлардан келган насим,
Момо ерим, ўзингсан энг муқаддасим,
Бағрингда жим тинглаб бу тун жон нафасим,
Руҳимни аллалаб ётган жаҳоним бор.

Одам бўлиб бир одамни тушунмаслар,
Кўзингда ёш кўриб ҳам гоҳ ўкинмаслар,
Босган изим пойлаб юрган эй, нокаслар,
Қабрдан қўл чўзиб турган қалқоним бор...

Мен отамдан қолган эркин садо-сасман,
Қонимга ёт наволарга қайрилмасман,
Ўлгунимча энди ундан айрилмасман -
Ўз отамдек бўлиб қолган имоним бор.

Армоним бор, бу дунёда армоним бор,
Кенг далада гуллар босган ўрмоним бор,
Қизғалдоқлар бош эгиб қон йиғлаб турган
Бу маконда менинг ҳам нуржаҳоним бор.

Муҳаммад Юсуф

Аввало, шундайин, қалбларни ҳаяжонга солувчи сатрларни битиб кетган Муҳаммаднинг руҳлари шод бўлсин. Муборак кунларда шу каби инсонларни эсга олмоқ фойдадан холи бўлмас. Отанинг фарзандга муҳаббати чексиздир, чунки у фарзандини ўз суратидан кўчирилган нусҳа, деб англайди. Зотан, отанинг бу тасаввури тўғридир. Ўзи истаган фазлу камолни фарзандга беришга, уни ўзидан кўра ҳам мукаммал қилиб етиштиришга ғайрат қилади. Шу мақсад йўлида ҳар қандай машаққатга бардош беради. Фарзанди ҳақида халқдан: “Тарбия қилган отасига раҳмат”, деган сўзни эшитса, севинади, фарзанди орқали кўзлаган мақсадига етишни истайди, невара, эваралар кўриб наслини давом эттиришни орзу қилади.
Оталаримизнинг топганларига барака берсин, камолимизни кўрсинлар. Ўтганларини Аллоҳ раҳматига олсин, қабрларини нурларга тўлдирсин.

[Биллур]

Онамга

Оҳ, менинг ортимдан оввора онам,
Бир парча юраги минг пора онам.
Бир балони кўриб ёруғ дунёда,
Тошканни кўрмаган бечора онам,
Боланг бўлиб бир бор бошлаб келдимми,
Энди мен ҳам сенга ўғил бўлдимми!..

Гарчи бисотингда "байрам" сўзи йўқ,
Биламан, кутасан сандал тўла чўғ,
Менда юрак деганларин ўзи йўқ:
Мен совға бермаган қиз йўқ бу оқшом,
Сенга на гул бердим, на ширин калом,
Энди мен ҳам сенга ўғилми, онам?..

Дейсан: олисларда омон юрсанг бас,
Ёдингга тушсам гоҳ йўқлаб турсанг бас,
Болам, сенга ҳамма қилади ҳавас...
Ахир, менинг дардим шеър эмас фақат,
Мен машҳур шоирмас - машҳур бешафқат,
Энди мен ҳам сенга ўғилманми, айт?..

Шаънингга шеър битдим. У сени топсин,
Пойингга тиз чўкиб, қўлингни ўпсин.
Ундан ҳам улуғим борлигин кўрсин,
Мен учун ҳам азиз ҳолингни сўрсин,
Сенсиз ғариб кўнглим кўнгилми, онам,
Энди мен ҳам сенга ўғилми, онам!..


Mуҳаммад Юсуф

Она борки, чарақлаб турмайди, ярақлаб юролмайди - алвон рангларини боласига бериб, нурсизгина кўринишларини унинг панасига олиб туради. Аёл она бўлгач, баланд пардаларда жаранглаши тўхтайди - жами қўнғироқларини боласига илиб қўяди-да, бутун вужуди қулоққа айланиб, уни тинглагани-тинглаган! Фикру-ҳаёли битта дуода михланиб қолган: "Илоҳим, боламни асра, боламни асраб берсанг бўлди!" Жисму-жони шу жумлани туну-кун шивирлаб яшайди.

Юрагини қўнғироқ қилиб, йўлларимизга илиб, ўзи булутлар бағрига сингиб кетган Муҳаммад.
Тўрғайдай чарх уриб, наволар сочиб, бизни уйғотиб, ойнинг айвонига кўчиб кетган Муҳаммад.
Ватан ғамини еб, элнинг камини деб, кўкка мажнунтоллар айтиб ўтган Муҳаммад.
Оҳлари етмаса ул осмонга, қуёшга осилиб ботиб кетган Муҳаммад.
Муҳаммад, Муҳаммад, Муҳамммад...охирати обод Муҳаммад!

[Биллур]

O'zbek

Sen pahta terarding yeti bukilib,
Paykalingda eding ey onajonim.
O`zbekmisiz, deya g`alati kulib,
Mendan so`rab qoldi bir tannoz honim.

Tannozlar bilan ne ishim bor,
Yorab,
Ammo tushundim bu ishorasiga.
Qarshimda turardi u ermaktalab,
Malika boqqandek fuqarosiga...

Mana, gazetalar chiqdi qo'ynidan,
Hammasi o`zicha qiladi talqin.
Tillolar topilgan emish uyingdan,
Oltinga ko`milib qolibsan, halqim.

Sen nega Qrimga bormaysan yozda,
Yoki sen otangni o'gay o'g'lisan?!
So'ksa indamaysan, qo'ymi - to'qlisan,
Ursa yig'lamaysan, demak -o'g'risan!

Sahardan shomgacha mo'ltirab, ko'zing
Ko'rmay qolgunicha chopding dalangni.
O'g'irlik qilmasang, ayt axir o'zing,
Qanday boqayapsan shuncha bolangni.

Xonim nigohidan uqqanlarim bu,
Ko'nglimdan kechganin bilib turadi.
Yasama yuzida yasama qayg'u,
O'zbekmisan, deya kulib turadi.

Bir boplay dedimu tilimni tiydim,
Mayli, odam qurib shunga so'z deymi.
O'zbekni yer tanir,
Osmon taniydi.
Tannozlar qayoqdan bilsin o'zbekni!

Mуҳаммад Юсуф

Shunday odamlar bo'ladiki, tug'ilganda hech kim sevinmagan bo'lsa ham, o'lganda butun yurt aza tutadi.
Shunday inson edi...

[Биллур]

Menga
Bir tabassum
Hadya et, ey yor,
Nur tomsin
Lablaring
Sohillaridan.
O`zing ayt,
Senday qiz
Yana qayda bor,
Kipriklari uzun -
Kokillaridan?..

Iymanib yashama
Xayol pinjida,
Yoyil,
Yayra jonim,
O`rtanma g`amda.
G`iybatlarga chida,
Tuhmatga chida,
Sen bittasan, axir,
Yorug` olamda.

Men esa
Oshig`ing sening -
Eng g`arib.
Tundan so`z
Qarz olib,
Tongga tutguvchi.
Sening yonimda ham
Seni axtarib,
Sening yoningda ham
Seni kutguvchi.

Ista,
Tiz cho`kaman
Hozir oldingda.
Sevdim,
Sevganimdan
Uyalmoq nechun.
Barcha farishtalar
Sening qalbingda
Ijarada turgan
Qizlar men uchun!..

М.Юсуф

[Биллур]

Uyqudagi qiz

Qaro yerga qo`yib bosh,
Bir qizgina uxlaydi.
Ko`zlariga to`lib yosh,
Hur qizgina uxlaydi.

Yotar qurib darmoni,
Mangu uxlar gul yanoq.
Ko`ngli to`la armoni,
Qo`yni to`la qizg`aldoq.

Bu dunyoda hech sendek
Qiz yo`q edi tur singlim,
O`zing orzu qilgandek,
To`y qilamiz, yur singlim.

Oy yuzingga bir nafas,
Harir ro`mol o`rarsan.
Gulgul yonib muqaddas
Chimildiqqa kirarsan.

М.Юсуф