Цитата:
Сообщение от pipicron
Касбимдан биламан, Ўзбекча, русча, инглизча, корейсча ва яна минглаб атама ва қисқартмалар билан гаплашамиз. Акс холда бир биримизни тушунмаймиз.
|
Гапларингизга қўшиламан Алишер. Шунинг учун ҳам "зарурат бўлмаса" деган иборани ишлатгандим. Мен маъқул деб ҳисобламайдиган нарса шуки, фақат миллатдошларидан иборат жамоатнинг ичида бўла туриб ҳам (зарурат бўлмасаям) ўзга миллат тилида гапиришдир. Афсуски бундай ҳолатларга кўп гувоҳ бўламиз.
Цитата:
Сообщение от pipicron
ўзбек тилида фикрлайман.
|
Албатта, бунга ҳеч шубҳам йўқ. Яқинда Житомирга бориб 3-4 кун туриб келдим. Бўзлик бир Сергей Орлов деган ҳизматдошим бўлар эди. 30 йилдан сўнг интернет орқали топишиб қолдик. Ўзи рус, лекин ўзбек тилида ўта яхши сўзлашар эди. Ўшанда ўзим ҳам қойил қолиб:-ҳеч қандай акцентсиз гапирасан-десам:
- Э ошна мен нафақат ўзбекча гапираман, ўзбекча фикрлайман ҳам -деган эди.
Ҳатто бир куни уйидан бир нарсасини излаятиб, дилидагини тилига чиқариб:- Қаерга қўйганикинмана?- деб юборибди. Буни онаси эшитиб қолиб, ўзбек тилини билганинг яхши, лекин ўзбекча фикрлашга нима бор, она тилингни унитма деган экан. Яқинда учрашганимизда ўзбекча гаплашдик. акцент пайдо бўлибди. -Қачон ўзбекча фикрламай қўйдинг -десам:- 1991 йил Украинага келиб украин қизига уйланганимдан кейин жуда қийин кечсаям секин-секин русча фикрлай бошладим, аёлимгаям бирарда ўзбекча гапирворардим, энди ҳокимиятга бендерлар келса, украинча фикрлашгаям мажбур бўлсам керак -деб куляпти.