Bahru-bayt

[Nigora Umarova]

Vatan

Ehtimol, o’ldirur bir kuni ko’rlar,
Tomiringda olov qoning bo’laman.
Jonbaxsh quchog’ingga jimgina singgan
Bir halol qurboning bo’laman.

Otamday rozi bo’l,
onamday sevgin,
Men ham senikiman, o’ksik qizingman.
Bag’ringda ming yillik toshlar to’sig’in
Yorib chiqayotgan bir ildizingman!

Hayqirmadim pastu balandda turib
Ammo tola nurddek o’tarkan yodim,
Ko’kka olib uchar ozod Ruhimni
Ko’ksimni qilichday kesgan faryodim!..

Yashayman eng so’ngsiz dardlaring bilan,
Hech kim yuragimga bo’lolmas qozi!
Hali mudrab yotgan dunyolaringni
Uyg’otib uchadi ruhim ovozi!

Men kimman?
Gamingga g’amdosh bo’lmasam,
Og’rimasam yorug’ qiynoqlaringdan?
Boshiga osmonni ko’targan tog’dek
O’sib chiqolmasam tuproqlaringdan?

Uzoq-uzoqlarga qarab angladim:
Qaydanman, qayonman va kimnikiman?
Ko’nglimniki edim va bir kun bildim,
Undan ham oldinroq Rabbimnikiman.

Hukm et, shahiding bo’lmog’im uchun
Jannat bog’larini tashlab kelurman.
Chorlasang, ortimdan butun bir xalqni
Hisor tog’laridek boshlab kelurman.

Sevmasang ham qattiq sevaveraman,
Chidayman xorlaring ta’na toshiga.
Shunchaki o’lmayman,
Shuncha ishq bilan
Ko’tarib o’lurman seni boshimga!

Bir oz ko’nglimniki bo’ldim- o’ksigan,
Rabbimniki edim, shubhasiz, biroq
Borim-yo’g’im bilan seniki edim,
Seniki bo’lurman, ey Ona tuproq!..

Zebo Mirzo