Dildagi satrlar

[Romiy]

Эй ёрим, сани ишқингда бўлди ҳолим забун,
Ўтсанг мани ёнимдин назар қилмайсан нечун.

Бир кўрдиму ошиқ ўлдум, кетмасман останангдин,
Эрчиб санга дойим, бўлурман ёнингда ҳар кун.

Мастонавор ўлдум бодаи ишқингдин ичиб ман,
Ғариблик бу ҳолима ҳеч қилмадинг тараҳҳум.

Зор қилма мани кўюнгда сан, сабру-тоқат йўқ,
Парвонаи шамъдек ҳар дам тавоф этиб тургум.

Кечдим хонумонимдин Адҳам сифат, ҳам аҳлимдин,
Ҳам ёзимдин, ҳам қишимдин васлинга етмоқ учун.

Аҳволим ҳушидин айрилғон бир девона янглиғ,
Бўлмаслар асло ўзумдин ҳам сўзумдин мамнун.

Бу ҳолима лаб тишлаб турмағил ҳайрат ила,
Ки еткурдунг шул мақома айлаб мани мажнун.

Баҳри муҳаббат ғаввосларидек юрсам сузуб,
Охир манзила етғунча ёдингла ўлмам маҳзун.

Ишқингла ўтар умрум занбурни нўшидек,
Рад этсанг Ромийни сан, қолгай азоб ичра мадфун.

.................................................. .........................

Забун - забун, заиф
Хонумон - молу мулк, бойликлар
Баҳр - денгиз
Ғаввос - сувга тез-тез кириб,шўнғиб турадиган одам
Занбур - ари
Нўш - асал
Мадфун - дафн этилган, кўмилган