Ой ва юлдузларга ошуфта, камтарин ижодкор - Муҳаммад Исмоил

[Muhammad Ismoil]

Сообщение от Nigora Umarova

3. Бугунги кундаги китобхонларнинг савияси сизни қониқтирадими? Китобхоннинг савиясини ўстириш учун нималар қилмоқ керак? Китобхоннинг савиясини тушиб кетишига том маънода ижодкорлар ҳам сабабчи эмасми?

Мен бугунги кун китобхонининг савияси тушиб кетди деган фикрга қаршиман. Албатта бизнинг давримизда ўн минг дона китоб ўқиган китобхонни кўриш мумкин эди. Ҳозир ундайлар йўқ. Лекин, ҳозир сон сифатга айланди. Ҳозир биргина Қуръонни ўқиган одам, юз мингта китобни ўқиган одамдан савияси баландроқ. Бизнинг давримизда эса Қуръонни ўқиган биттагина одам топилмасди. Ёки имом ал – Бухорийни китобларини ҳозирда юз минг одам ўқимоқда. Бизнинг давримизда ундай одамлар йўқ эди. Ҳозир Фаробий, Жалолиддин Румий, имом ат – Термизий, Ғаззолий китобларини минглаб китобхонлар севиб ўқимоқда. Уларнинг савияси, бизнинг давр одамлари савиясидан бир неча баробар баланд. Ҳозирга кунда А. Навоий, З. М. Бобур асарлари қайта – қайта нашр этилмоқда. А. Қодирий, А. Чўлпон асарлари ҳар йили бир неча ўн минг нусҳада чоп этилмоқда. Демак, китобхонларимиз савияси юқорики уларга эҳтиёж бор. Ҳозир китобхонларимиз эркин сўз, ҳақ ва халқчил ғоя тарафдоридирлар. Мана шу эҳтиёж қондирилар экан марҳамат миллионлаб ўзбек китобхони китоб ўқишга мунтазир. Бу савияни бугунги кун ёзувчи шоирлари тушириб юборар эканлар, айб китобхонда эмас, айб бир сўзни уддалаб ёзолмаётган, хурлик ва эркинлик туғини юксак кўтаролмаётган, юқори савияда қалам тебратаолмаётган, бунга имкон топаолмаётган қалам аҳлидадир.

[Muhammad Ismoil]

Сообщение от Bekmirzo

Hurmatli Muhammad aka,

mabodo Mustaqillikning 20 yilligi arafasida "Mustaqillik yillarida e'lon qilingan eng yaxshi publitsistik asar" yo'nalishida tanlov e'lon qilinsa, siz qaysi asaringiz bilan ishtirok etardingiz? Javobingizga qisqacha izoh ham berib o'tsangiz.

Tashakkur!

Худога шукур, танловга қўя оладиган асарларим кўп. “Самоларда сўйлаганим сенсан она – Юрт!”, “Озодликнинг олис йўллари”, “Бахтли бўлмоқ шарти – Ватанни севмоқ”, “Бошимдаги тожим – онам!” сингари мақолаларим мисол бўла олади. Улар Ўзбекистонга бўлган муҳаббатим рамзларидир! Уларни мукофот илинжида эмас, бетаъма, беминнат ёзганман. Мен дунёнинг бешта қитъасида бўлдим. Нъю – Йорк, Рио – де – Женейро, Деҳли, Жакарта, Париж, Амстердамда бўлдим. Барчаси гўзал ва мафтункор шаҳарлар. Барчасига эҳтиромим, ҳайратим баланд. Лекин, дунёда энг қиммат туйғу меҳр бўладиган бўлса, шу меҳр – муҳаббат билан юртим Ўзбекистонни, жафокаш халқини, қондош қариндошларимни азим дунёлардан устун қўйганман. Бу юрт ҳақида ёзиш фарзандлик бурчим, вазифам, мажбуриятимдир! Нафас ютиш, қадам ташлаб юриш, таълим – тарбия олиш инсоннинг табиий эҳтиёжи бўлганидай, Ўзбекистонга садоқат ва фидоийлик билан жону – жаҳонимни бағишлаш – олий рутбамдир! Токи Ватан ҳақида ёзар эканман ёзганларим шеърият мулкида Ватан топмоғи лозим!

[Muhammad Ismoil]

Сообщение от Alisher Asror

Assalomu-alaykum, Muhammad aka!

1. Sizningcha she`r nima?

Ваалайкум ассалом.

Шеър – кўнгилдан кўнгилга кўприк!
Олтинчи синфда бир қизча кўзимга чўғдай кўринарди. Унга гапиролмасдим. Кейин, шеър ёза бошладим.
Шеър – кўнгил тубидан хайқириб чиққан – дуо!
Отам хаста ётганида ёш бола эдим. Нима деб йиғлашни билмасдим! Қайғуларимни шеърга тўкдим. Тобут ортидан зориллаб шеър айтиб бордим. Бу мурғак қалбимнинг дуолари эди.
Шеър – бу тавба – тазарру!
Одам маймундан эмас, Одам атодан тарқалганини, Еру – Осмонларнинг яратувчиси ягона Оллоҳ эканлиги, қиёмат куни ҳар инсон жавоб беришини билган куним, бутун аъзойи – танамни титроқ босган. Яратганга тавба – тазарру қилганман. Бу тавба кўпгина шеърларимда ўз аксини топган. Ва ҳамиша, ҳар сонияда ўша зирқиратувчи оғриқ юрагимда титраб туради.
Денгиз тўлқинлари марварид яратганидай, қалб силсилаларида шеър туғилади. Инсон учун энг мукаррам жой унинг юраги бўлар экан, шеър юракларда яшайди, қалблар ардоғида яшайди, меҳру – муҳаббат элчиси бўлиб кўнгилларга аланга солади!
Ҳар гал шеърларимни эълон қилиш олдидан хаяжонда тураман. Азиз ва мукаррам Ўзбекистон пойига миллионлаб чиройли сўз гулдасталарини ёйгим келади.
Дунёни – сўз, шеър – эса юракларни бошқаради!

[Muhammad Ismoil]

Сообщение от Alisher Asror

2. She`riyatda iqtisodiyot haqida nima deya olasiz?

Иқтисодиёт шоирларга ҳукмронлик қилаолмайди. Ҳисоб – китоб қилишларича А. Навоий хазратларининг бойлиги, ҳозирги даврнинг энг катта бойларидан Роман Абрамовичнинг бойлигидан кўпроқ бўлган.
Лекин, Навоий хазратлари бирор дақиқа назарларини молу – дунёга қаратмаган.
Ёинки, Ўзбекистон Қаҳрамони Абдулла Ориповнинг шеър илинжида хокисор юрганларини эшитганман-у, дунё илинжида илтимосга куни қолгани, кўз кўриб қулоқ эшитмаган ҳангома!
Ёинки, Ўзбекистон халқ шоири Рауф Парфи камбағалликда мағрур ҳаёт кечирди-ю, бирор марта йўқчиликдан нолиганини, иқтисодиёт илинжида назарини пастга қаратганини эшитмаганман.
Шоирлар, шеър ёзишига тўсқинлик қиладиган бойликдан сўзсиз воз кечиб кетаверадилар. Шоир - шеъриятнинг қули, молу – мулкнинг подшоҳидир.
Тожир бойликни шеърдан устун қўйганидай, шоир шеърни бойликдан устун қўяди!
Қисқароқ айтганда, шоир хоҳ у камбағал бўлсин, хоҳ бой бўлсин ҳар қандай бойликдан ўзини юқори қўяолиши, оламларнинг назари тўқ эрка шаҳзодаси бўлмоғи лозим.
Шеърият ҳаммага керак! Аниқ биламанки, шоирлар бойликсиз яшаши мумкин, лекин бойлар шеъриятсиз яшолмайди!

[Muhammad Ismoil]

Ошиқ аҳлига асли,
Айрилиқсиз замон йўқ.
Ёнганда ҳижрон фасли,
Ҳайқириқсиз забон йўқ.
Юрак ўртанар ғамда
Не кўрмадим оламда.
Ёрдан айрилмоқлик ҳам,
Бор экан пешонамда.
Ўтиб кетар дегандим,
Баҳор фасли ёғди қор.
Қанча ёниб севгандим,
Шунча хорман, шунча хор
Қанча бахтга зор бўлсам,
Шунча эдим бахтиёр.
Тақдиримга ташлаб ғам,
Энди ёғаётир қор
Ёрга етмоқдан ўзга
Ишқ аҳлига армон йўқ.
Ишқни тартиб этмоққа
Қоида йўқ, фармон йўқ.
Севги дарси бўлганда,
Олар эдим сабоқман.
Мағлубдирман бу фанда,
Саводсизман, муҳтожман.
Ғам тубига чўкканман,
Нажотдирсан – муҳаббат,
Сен келмасанг йўқдайман
Ҳаётдирсан – муҳаббат!

[Muhammad Ismoil]

Ўзин кўз-кўз қилди баҳор зийнати
Гуллар атрин сочди, сочилмайсизми?
Сизни кўрмоқ истаб, кўзим излади
Айтинг, мени сира соғинмайсизми?

Наҳот, мумкин мени шунча кўп айблаш
Шунча кўп айблашдан оғринмайсизми?
Йўлларни беркитган ғазабми, араз
Айтинг, мени сира соғинмайсизми?

Бир-бирин пинжига кирмоқда қушлар,
Эркангиз эдим-ку, хотирлайсизми?
Менҳақда кўриб ҳам бир ширин тушлар,
Айтинг, мени сира соғинмайсизми?

Айбсизлигим балки биласиз, келиб
Энди кечирмоққа, ботинмайсизми?
Гина-жонингизга кетмасми тегиб,
Айтинг, мени сира соғинмайсизми?

Баҳор келганида юриб тескари
Қишнинг қучоғига отилгаймизми?
Севгим ортаётир соғинган сари
Сизчи, мени сира соғинмайсизми?

[Muhammad Ismoil]

Қизим Маҳфузага
Қизим муҳаббатдан яралгандирсан
Қалбим гавҳарисан, жоним жавҳари
Сенинг бир ўзингда жамлагандирман
Бу дунёнинг барча гўзалликларин.

Ўтган бари ўтди, ачинмайман ҳеч
Гарчанд дилда ҳамон ғам ила армон.
Бахт энди келмайди, энди бўлди кеч
Сенсиз бўлар эдим хас каби арзон.

Нурдан сайқал йиғдим, гуллардан асал
Бўғзим қонагунча кўкка ёлвордим.
Сени кўрмоқ учун ҳурдай мукаммал
Муҳаббат кўшкига минг бора бордим.

Фарҳоднинг севгиси жон олгани дам
Гар Ширин бир пайванд этганда тортиқ
Дунёга келмаган ўша қизча ҳам
Сендан бўлмас эди чиройда ортиқ.

Сени кўрсам дилда ғамлар арийди
Мен сенинг борлигинг учун сармастман,
Дунё, яшамоққа энди арзийди
Чунки яралгансан сен муҳаббатдан

[Muhammad Ismoil]

Хорижда

Жиринглар қўнғироқ, салом қандайсан?!
Суҳбат давом этар, чўзилар узоқ...
Деҳлида эканим, мен ҳам айтмайман
Сўз мавриди келса айтаман бироқ.

Нетай сафардаман. Нима фарқи бор?!
Ҳинд ҳам ўзимиздай, ҳамма ҳам одам.
Тошкентни Деҳлига алишмам зинҳор.
Алмашмоқ истаган эмас улар ҳам.

Қўшнига телефон қилган сингари
Лондонга боғланмоқ мумкин бир зумда.
Кафтдай бўлиб қолди, бутун Ер шари
Бугун ўзбеклар бор, Парижда, Римда.

Баъзи мамлакатнинг раҳбари каззоб,
Улар қизғанади давлатларини.
Ҳимоя дейди-ю, беради азоб,
Тамбалаб юртининг сарҳадларини.

Инсон нима истар, дўстлик истайдир
қардошлик, фароғат, бахт истар фақат
У меҳнат қилар ва яхши билгайдир,
Инсонийлик — миллат, муҳаббат — миллат.

Ҳар кишининг юрти, ирқи бошқадир
Инсон йўқ тилидан, динидан тонган.
Аммо ҳар жойда бир, инсоний қадр
Тарқаган ҳамма бир ота-онадан.

Ёлғиз, якка турган эл бутун элмас,
Ҳар кимга бўлса ҳам қондоши суюк
Ўзгани хўрлаган, камситган эмас,
Барчани тенг кўрган, одамлар буюк.

Деҳли кўчасида юрибман, бекман,
Қаддим тик, сўзим сўз, азиз меҳмонман.
Чунки, мен келганман, олам тан берган,
Барча элларга дўст Ўзбекистондан.

[Muhammad Ismoil]

Дўстлик мадҳи

Давраларнинг тожи — дўстлар давраси
Диллар ором топар, юраклар ҳузур.
Бундан кўкка ўрлар дўстлар хандаси,
Кўкдан бу даврага ёғилади нур.

Ҳар йигитнинг дўсти бўлса мард бўлади,
Дўстинг бўлган давру-давронлар суюк.
Дўсти борга бермоқ тан шарт бўлади.
Дўст қадрини билган инсонлар буюк.

Сўз билан аслида муҳтарам инсон,
Сўз билан боғлайди жумла жаҳонни.
Дўст билан аслида мукаррам инсон,
Инсон деб бўлмайди дўстсиз инсонни.

Дўстлар барчангизга тилайман омад,
Топганингиз фақат тўйга буюрсин.
Доим бахтли бўлинг, бўлинг саломат,
Мардона кулгингиз жаранглаб турсин.

Бу олам сизники, сизники ҳаёт,
Сизга тан берганман, барчангиз — даҳо,
Тилагим, дўстларнинг дўсти умрбод,
Қодир Худо бўлсин, душмани — гадо!

[Muhammad Ismoil]

Нидо

Баҳор келгани йўқ, қиш кетгани йўқ
Бошимда офтоб-у, пойимда қорлар.
Яна қайлардандир келтирмоқда чўғ,
Кеча мени ташлаб кетган баҳорлар.

Фарзандларим бордир топмоқда камол
Шеър ёздим гоҳ илҳом келган маҳали
Элим сен уларни тарбиянгга ол,
Ўзим ёш болага ўхшайман ҳали.

Фақат дўст орттирмоқ орзуим эди,
Атрофимни зирҳдай ўради душман.
Элим не қилмоқни билмасман энди,
Энди сен яшашни ўргатадурсан.

Ўзинг шеър ёзмоққа этарсан қодир
Шеър бер тонг сингари севимли, эрка.
Агар кўнглингдан шеър бермасанг нодир,
Сўз тўфони умрим совурар елга.

Элим, наслинг буюк, қудратинг буюк,
Фақат шер зотидан туғилгандай шер.
Қалбинг жавҳарида жон каби суюк,
Дунёга келганди боланг Алишер!

Ўзбек табиатин ҳикмати мисол,
Рамзи мисол шу тоғ, қир адирларни.
Дунёга келтирдинг, миллатинг мисол,
Амир Темурларни, Яссавийларни.


Ким бўлгайман ахир сени унутсам,
Ҳайбатинг, даъватинг унутсам хорман.
Кўкларга кўтардинг ерга йиқилсам,
Ўзингга ўргатдинг, минг бир қарздорман.

Қарздорман муҳташам кенгликлар учун,
Бир-биридан кўркам шаҳарларинг бор.
Элим, юрагимда қолмасин тугун,
Ҳар бир фарзандингдан менман қарздор.

Асло ўзим учун сўраганим йўқ,
Бир шеър бер таъзимим бўлсин мужассам.
Сўзлайин шеър ила кўксим бўлиб чўғ,
Ўзга ҳеч нарса йўқ сендан мукаррам.

Зотан, сен бермасанг шоир не қилар,
Ўзин ҳар ён уриб чопгани билан
Ҳар ким буюк, ҳар ким бек бўлар,
Сенинг берганингни топгани билан.

Нафақат мен, соғ-у, ногиронинг ҳам,
Бу ҳаёт қошида тизилгандир мард.
Ҳар бири, ҳар тонгда ичгайдир қасам
Буюк бўлмоқлик шарт, буюк бўлмоқ шарт!
Баҳор келгани йўқ, қиш кетгани йўқ.