Dildagi satrlar

[Gulchehra Ibragimova]

ОНАЖОН
Гоҳо сизнинг борлигингиз унутдим.
Йўлларимда зорлигингиз унутдим,
Умидлари кесилган бу дунёда
Ёлғиз умидворлигингиз унутдим
Ғаниматим, омонатим-онажон.

Ошно топдим, валекин дўст топмадим,
Оқкўнгилли бир қоракўз топмадим.
Шамолларга совурдим гул сўзларни,
Лекин Сизга бир ширин сўз топмадим.
Ғаниматим, омонатим-онажон.

Баъзан фалак менга бағритош келди,
Ишонганим ғанимга йўлдош келди.
Омад кетса, ҳамма кулди устимдан,
Фақат Сизнинг кўзингизга ёш келди.
Ғаниматим, омонатим онажон.

Фурсат ўтиб, сочга қиров қўнаркан,
Севги оташлари аста сўнаркан.
Барча туйғу алдамчи ва ўткинчи,
Она меҳри ёлғиз собит қоларкан.
Ғаниматим, омонатим-онажон.

Ҳоки пойингизни кўзимга сурай,
Ўзим ярим кўнглингизни тўлдирай,
Бир чеккага суриб қўйиб дунёни.
Ўғил бўлиб, ёнингизда ўлтирай.
Ғаниматим, омонатим-ОНАЖОн!

Иқбол Мирзо