Dildagi satrlar

[Kahramon Jalilov]

Surat

Mening kimligimni,
Bilmaydi hech kim.
Men bir g‘alatiman,
Men – alohida.
Ko‘zimning yoshini
Keladi ichgim,
Tilimni chaynagim,
Kelar gohida.


Oy mening yelkamga
O‘tirib olgan,
Oftob g‘avg‘o solar
Yurgan yo‘limga.
Xayol tushovidan
Chiqolmay qolgan
Umrimni topshirib
Qo‘ydim ko‘nglimga.

Endi toshni tepsam,
O‘par izimni,
Yerga ag‘anasam –
Yer ham devona.
Barmog‘in o‘pgandim
Suygan qizimni,
Qo‘li yonib ketdi
Gurillab, mana.

Yondi,
Yonaverdi
Kokillari, so‘ng,
Charsillab yuragi
Yondi bearmon.
Yarmi yonim bo‘lgan
Ko‘ylagi bir yeng
Ishqning bayrog‘iga
Aylandi alvon!..

Va o‘pdim bayroqni
Men o‘sha alvon,
Olov tan,
Olov jon,
Olov his-havas.
Qizil cho‘g’ to‘shalgan
Chimildiq tomon
Otdim men o‘zimni
Misli o‘tparast.

Uyg‘onsam – ko‘rpam kul,
Yig‘lar sevgilim.
Men seni yig‘la deb
Quchgan edimmi?
Ayiq bosgan gulday
Ezildi ko‘nglim,
Yovvoyi o‘rdakka
Berdim sevgimni!..

O‘rdak uchdi-ketdi,
Mung‘ayib qoldim.
Hayratim obketdi
Qanotida u.
Kim meni aldasa –
Xudoga soldim,
Mayli, aldanmasin,
Hayotida u.

Qoldim kulko‘rpamda
To‘shagim – tuproq,
Yumalab yotaman
Ilonlar bilan.
Ularga ishondim
Bir yordan ko‘proq.
Ilon chaqar,
Ammo
Gapirmas yolg‘on!..

Mening kimligimni
Bilmaydi hech kim.
Men bir g‘alatiman,
Men – alohida.
Kiyiklar qonini
Keladi ichgim,
Chayonni chaynagim
Kelar gohida.

(Muhammad Yusuf)