[Без оффтопа] Шеър азиз олам аро...

[Masud Mahsudov]

Yolg'izlik falsafasi (Eski al'bomdan...)

Сенсиз ҳам баҳорни кутиб олдим шод,
Завқ берар ранго-ранг кўклам гуллари.
Махзун ишқ чечагин этмай қўйдим ёд,
Умр чаманзорин кезган кунларим.

Сенсиз туйғуларим ҳамон ўлмади,
Ёки ўз жонимга қилмадим-ку қасд.
Сабр косаси ҳам ҳали тўлмади,
Ё ичиб бир он-да бўлмадим сармаст.

Сенсиз, ўйловдимки, яшашим мушкул,
Дегандим қўлим ҳам бормайди ишга.
Ҳаёт мажбур қилиб қўяркан буткул,
Дардни дардсизликка алмаштиришга.

Сенсиз қадам босиш секин ўргандим,
Тетапоя қилган гўдак сингари.
Юрдим... йиқилдим, сўнг тик туриб қолдим.
Энди қалбим мағрур, қайғудан нари.

Сенсиз бахтлиликка бўлдим даъвогар,
Ёлвориб сўрмадим ортга қайтишни.
Чўлдек қақраб ётган қонсиз юракка,
Меҳрга йўғрилган бир сўз айтишни.

Ҳаёт тугамаган ғалат фалсафа,
Нолимам, экан, - деб – бевафо дунё.
Ишқсиз кун кечириш мушкул-ку, лекин,
Ёлғиз яшашда ҳам бор экан маъно!

(c)