Oqibat

[Мухаммад Сохиб]

У пайтлар ақлимни унча танимасдим. Уйимизга кун ора бир аёл чиқарди. Онамлар билан қуюққина салом алик қилиб бўлгач, акаларим, синглим ва мени ҳам алоҳида эркалаб қўярди. Акаларим "хола"лаб сўрашганига мен ҳам у аёл холам бўлса керак деб юрардим. Орадан вақтлар ўтиб, ўша аёл билан кўпинча бирга кириб келадиган, биз уларникига ўйнаб борсак, бошимиздан силаб кутиб оладиган киши "холам"нинг эрлари, дадамнинг эса акалари эканлигини билиб қолдим. Бизга ўз боласидай меҳр кўрсатадиган, ҳар келганда қўли қуруқ келмай топганини кўтариб келадиган аёл онамнинг овсинлари экан Бирортамиз бирор марта у муҳтарам аёлни "келинойи" деганимизни билмайман. Уйда нон ёпилса ҳам, онам дарров "ке ўғлим манавини тез Ҳабиба ҳолангникига бериб чиқ" дейдилар. Ёшликда онамизнинг қўлларидан нонни олиб холам берадиган қандга тезроқ эришишни ўйлаб шошган бўлсак, эндиликда соғинганимиз сабаб, меҳрларини туймоқ учун улар томон қадам босамиз. 5 йил аввал отамизни акалари, холамнинг устунлари омонатларини бердилар. Бу хол ҳаммамизни бирдек қайғуга солди. Аммо, начоро! Буни умр дейдилар.
"Бу аёл эри борлиги учун укасининг оиласига ўзини яқин қилиб кўрсатади" дейдиганлар ҳам бор эди. Баъзан гарчи холамнинг самимиятларини сезсамда, менинг ҳам ҳаёлимга шайтон қутқу соларди. Энди эса, ундай ёмон хаёл менда йўқ. Хатто, шундай хаёлга борганимга ўзимдан хижолат чекаман. Ҳозир ҳам ёшлари анча катталашиб қолганига қарамай кун ора саҳарлаб қўлларида қатиқ, қаймоқ билан чиқадилар. "Болаларим яхшилаб нонушта қилиб кетинглар ишингларга" деб.
Ўз навбатида, у киши бизникига келган кун уйда ким бўлса, ҳамма бир бир саломлашиб, дуо ва суҳбатларини олиб, бошқа ишини қилади. Ҳаётимда бўлаётган ушбу манзараларни "ОҚИБАТ"дан бошқа ном билан атай олмадим.
Ўйлайман-ки, атрофимизда бундайлар жуда кўп.