[Без оффтопа] Шеър азиз олам аро...

[мафтун]

ФЕРУЗАХОН МАРСИЯСИ

(Икром аканинг шеъри)

Қўққис бир юлдуз учди,
Осмонда синди чақмоқ.
жала теккандай ўчди,
Кўнглимдаги шамчироқ.

Синглим, сўнг бор кўзингга
Ботиниб қаролмадим,
Керакмиди ўзимга
Жонимни беролмадим?!

Энди дардим зиёда,
Юпанч керакмас, менга?!
Сен сиғмаган дунёда,
Қувонч керакмас менга!

Бирдан бир ёруғ учди,
Қарсиллаб синди чақмоқ,
Хаёлимдан шу кечди-
Алам, айрилиқ, фироқ...

Феруз, Ферузажоним,
Юрагим йиғлаяпти,
Орзуларим, армоним,
Тилагим йиғлаяпти.

Мусичадай беозор,
Қордай беғубор эдинг.
Қалбинг мисоли гулзор,
Ҳамишабаҳор эдинг.

Ногоҳ бир юлдуз учди,
Бошимда синди чақмоқ,
Юракни армон қучди,
қандоқ чидайман, қандоқ?!

Бу дунё-ку аслида,
Ҳаммамизга мезбондир,
Лекин баҳор фаслида
Гулдай жонинг хазондир.


Гул айланар хазонга,
Сўлмайди тикан, нетей.
Яхшига кун, ёмонга
Ўлим йўқ экан, нетей.

Ёлғиз сени эслайман,
Қўл очган чоғ дуога,
Ёлбораман, йиғлайман,
Эгам қодир худога:

«Энг ёруғ юлдуз учсин,
Синсин, майлига, чақмоқ.
Синглим ризвонга кўчсин,
Илоҳо, омин, Оллоҳ...»

(с) 1996