Бир кулмаймизми?

[JUS]

Сезяпман, у менга ҳамон ўғринча тикилиб турибди. Ростини айтганда аёлнинг нигоҳини етти қават деворнинг ортидан ҳис қила оладиганларнинг биттаси - мен. Автобус келадиган томонга қараб-қараб қўяман-у, у турган ёққа юзланишдан ўзимни тияман. Бироқ аниқ ҳис қиляпманки, у менинг ўнг тарафимдагиларнинг саккизинчиси. Жигарранг костюмли тепакал кишининг елкаси оша ҳануз менга термулиб турибди. Улама киприкларини елпиғичдек тебратиб, сурмага ботирилган қошларини чимириб қўяётганини худди телевизорда кўраётгандек аниқ тасаввур қилмаётган бўлсам, нон урсин. Шунақа таъқиблардан шунақа безиб кетдим...

Хайрият, лип этиб такси келиб қолди. Тўхтатдим. Ақлим етиб турибдики, у ҳам ҳойнаҳой шу тарафга интиляпти. "Ҳайда, молодёж!" деб бақирдим шофёрга. Машина тойчоқдек олдинга сапчиди. Мана энди "кафе"га кирволиб, ҳамма одамлардек ўзимни эркин ҳис қилишим, босиб-босиб муздек пиво симиришим мумкин. Ахир бугун маош олганман.

У қанчалар писмиқлик билан ортимдан тушган бўлмасин, мен барибир хотинимни боплаб чалғитиб кетдим.

(с) Анвар Обиджон