Ж. Толкиен. Хоббит ёки бориб қайтиш

[Shokir Dolimov]

Гномлар аянчли аҳволга тушиб қолишди: ҳаммаси қопга солиниб, гулхан яқинида батартиб тахланди, ғазаби қайнаган учта тролль ўлжа устида энгашганча астойдил жойлашиб олди. Уларнинг бир жуфти яхшигина жароҳатланган.

Бироздан сўнг троллар орасида қандай иш тутган маъқуллигига доир тортишув бошланди: гномларни чўғда тоблаб еган яхшими, майдалаб тўғраб, қозонда қайнатган дурустми ёки ҳар бирининг устига сакраб ўтириб, яхшилаб эзғилаганча илвира ҳолатига келтириб еган маъқулми?

Тиканакли буталар орасида осилиб қолган, аъзойи-бадани тимдаланган, кийими тилка-пора бўлган бечора Бильбо эса троллар эшитмаслиги учун қилт этишга журъат эта олмаяпти.

Ниҳоят Гэндальф пайдо бўлиб келди, лекин уни ҳали ҳеч ким кўргани йўқ. Троллар бу пайтда узоқ ўтган баҳсдан сўнг бир тўхтамга келиб, Бертнинг таклифини маъқул топишди: кечроқ тановул қилиш учун гном гўштидан қовурма тайёрлаб қўйишга аҳд қилишди.

- Туни билан овора бўламиз экан-да, қовурма тайёрлаймиз, деб, - эшитилди кимнингдир овози.

- Яна бошладинг-ми, Билл, - жеркиб берди Берт Вильямга. - Бунақада чиндан ҳам туни билан баҳслашиб чиқамиз.

- Нимани бошлабман? - ҳайрон бўлди Вильям. - Ўзинг айтдинг-ку бу гапни.

- Мен эмас, сен айтдинг, - аччиқланди Берт.

- Ёлғон, - эътироз билдирди Вильям.

Чиндан ҳам баҳс қайтадан бошланди. Ниҳоят троллар гномларни майдалаб тўғрагач, қайнатиб пиширадиган бўлишди. Тахта, пичоқ ва қора қозонни ўртага қўйиб, эндигина ишга киришмоқчи бўлишган эдики, яна кимнингдир овози эшитилди:

- Буларни тўғрагандан нима наф? Қайнатгани сув йўғ-у. Қудуқ узоқда... жонга тегди...

Берт билан Вильям ушбу овозни Томнинг овозига ўхшатишди.

- Ўчир овозингни! - бақирди иккаласи баравар. - Бунақада бирон нарса тайёрлай олмаймиз. Яна бир оғиз сўз айтадиган бўлсанг, ўзинг югурасан сувга!

- Ўзинг ўчир унингни! - ўшқирди Том, айбни Вильямдан кўриб. - Сендан бошқа ҳеч ким кекирдак чўзмайди бу ерда.

- Аҳмоқ, - ҳақорат қилди Вильям.

Янада қизғин баҳс бошланди. Ниҳоят улар ҳар бир қопнинг устига сакраб ўтириб, гномларни япалоқлаб тахлаш ва келаси сафар пишириб ейиш учун бир четга тахлаб қўйишга келишиб олишди.