Dildagi satrlar

[albatros]

Xazon fasli kelsada ammo,
Xazon bo'lmas orzu va tilak.
Birovlarga ishonma ammo,
Mehribon yo'q Ollohdan bo'lak.

Goho do'sting, aldaydi pinhon,
Gohida aldaydi bu yurak.
Qadrdonim so'zimga ishon,
Mehribon yo'q Ollohdan bo'lak.

Muallifini aniq bilmayman-u shu she'rni juda yaxshi ko'raman.

[Hero]

QUYOSH KULGISI
So'lim bog'larga
Zavqli yoz keldi,
Bizni chorlagan
Sho'x ovoz keldi.
Tonglar g'uborin
Shudringlar yuvdi,
Ko'zlarim bog'da
Kamalak quvdi.
Tilimda qoldi
Qovunlar toti,
Erkalab o'tdi
Shamol qanoti.
Tutdim quyoshning Bog'ichlarini,
Tuydim bolalik Sog'inchlarini.
Nurullo Ostonov

[albatros]

KAMTARLIK HAQIDA

Garchi shuncha mag`rur tursa ham,
Piyolaga egilar choynak.
Shunday ekan, manmanlik nechun,
Kibru havo nimaga kerak?

Kamtarin bo`l, hatto bir qadam
O`tma g`urur ostonasidan.
Piyolani inson shuning-chun
O`par doim peshonasidan.

Erkin Vohidov

[Hero]

YOMG'IR
Tunlari kuladigan
Gullar ekan yulduzlar.
Ko'zga ko'rinmas ekan
Shu boisdan kunduzlar.
Oftob bilan Oymoma
Ota~yu ona ekan.
Bolalarin boshida
Doina parvona ekan.
Bolalari kim dersiz
Kun va Oyni sizlar ham.
Menga ishonavering,
Ular Bulutlar desam.
Bulutlar ham bizlardck
O'ynar, uxlar, tush ko'rar.
Dengiz-u ummonlarda
Cho'milmoqni xush ko'rar.
Bas, suvdan chiqing,
deya Koyimasa ham hech kim,
Yuvar yuz-qo'llarini
Ular goh chala-yarim.
Bundan ranjib Oftobjon
Egniga peshband tutar.
Farzandlarin bir joyga
To'planishlarin kutar.
Bulutvoylar g'o'ldirab,
Yo'talishsa ham ,,quv-quv",
Ularning ust-boshidan
Quyosh quyar tinmay suv.
Ko'ngli to'lsa-ku xo'p-xo'p,
Yo'qsa quyar tunda Oy.
Natijada tevarak Bo'lib ketar ho'I va loy...
Uydan chiqmay shu kezlar
Derazadan bo'ylaymiz.
Eng qizig'i, bu suvni
Biz yomg'ir deb o'ylaymiz.

Abdurahmon Akbar

[Hero]

TURNALAR
Dovul turib dengizda
Havo tamom buzildi,
Kechga borib turnalar
Safi bexos uzildi.
Qolib ketdi bir turna
Dosh berolmay jalaga.
Qirrovlari yetmadi
Be e'tibor dalaga.
Xavotirda onasi
Safdan chiqar qayrilib.
Qayoqqa ham borardi
Dilbandidan ayrilib.
Qushlar charchab-horigan,
Tugab borar kuch-sabot.
Tortmoqchiday domiga
To'lqinlar sapchir bot-bot.
Azoblardan qushchaning
Ko'zlarida yosh qotdi.
—Chidolmayman, onajon,
Qanotlarim tosh qotdi
Netardi onayiezor
Yuragin o'rtar bu pas:
—Yana biroz sabr qil,
Sabr qil, bolam, birpas.
Ko'p o'tmay ufq bo'zarib
Jala ham tindi asta,
Alg'ov-dalg'ovli borliq
Tinchib qoldi birpasda.

Hamza Imomberdiyev

[albatros]

Ushbu sahifada o'z ma'lumotlarini kiritayotgan har bir forumchilar mualliflarini ham qayd etib o'tsa yaxshi bo'larmidi.

[Hero]

BAHOR
Avval bahor bo'lsa, kulur chamanlar,
Bargak yozur gullar, g'uncha dahanlar.
Barcha qushlar uchar, o'qur chamanda,
Bog'-u bo'ston, tog'-u sahro, o'rmonda.
Yaylovlarda qo'zichoqlar mag'rashur.
Ovozlari yuraklarni dog’lashur.

Har tarafdan suvlar shildirab oqar,
Shildiragan tov (u)shi odamga yoqar.
G'ir-g'ir shamol yelpillatur gullarni,
Gul tebranub sayratur bulbullarni.
Har narsada shodlig' asar ko'rilur,
Ko'kmak bo'lub beda-pichan o'rilur,
Ekinchilar har xil oshliq ekarlar,
Tuxumlarin yerni haydab tikarlar.
Dangasalar bo'lar-ketar, deb yotur,
Qish kunida ot-u to'nini sotur.
Ko'b ishlagan ko'b olur, oz ishlagan — oz,
Qish kuni rohatdadur, kim ishlasa yoz.
Har kim nima eksa, albatta, shuni o'radur,
Ekmaganlar o'zgalarg'a muhtoj bo'ladur.
Keling, biz ham ekinimiz boshlab ekamiz,
Imtihonda ekg'animiz o'rib-yig'amiz.
Har kim avval bahorini o'tkarsa bekor,
Yoz kelganda Hijron bo'lur, ul—tangri bezor.

Abdullo Avloniy

[albatros]

BIRINCHI MUHABBATIM
Kecha oqshom falakda oy bo`zarib botganda,
Zuhro yulduz miltirab, xira xanda otganda,
Ruhimda bir ma'yuslik, sokinlik uyg`otganda,
Men seni esga oldim, birinchi muhabbatim.
Eslab xayolga toldim, birinchi muhabbatim.
O`tdi yoshlik zavq bilan, gohi to`polon bilan,
Gohida yaxshi bilan, gohida yomon bilan,
Ayri ham tushdim ba'zan qalb bilan, imon bilan,
Lekin seni yo`qotdim, birinchi muhabbatim,
Mangu g`aflatda qotdim, birinchi muhabbatim.
Dunyo degan shundayin anglab bo`lmas sir ekan,
Goh keng ekan, gohida tuynuksiz qasr ekan.
Lekin inson hamisha bir hisga asir ekan...
Nechun bilmovdim avval, birinchi muhabbatim,
Parvo qilmovdim avval, birinchi muhabbatim.
Holbuki orzulardan judo ham bo`lganim yo'q,
yulduzday kulganim yo`q, oy kabi to`lganim yo'q.
Erta xazon gul kabi sarg`ayib so`lganim yo'q,
Seni eslab yig`layman, birinchi muhabbatim,
Eslab bag`rim tig`layman, birinchi muhabbatim.
Yo`lin yo`qotsa odam - muhabbatga suyangay,
G`ussaga botsa odam - muhabbatga suyangay.
Chorasiz qotsa odam - muhabbatga suyangay,
Men kimga suyangayman, birinchi muhabbatim.
Faqat eslab yongayman, birinchi muhabbatim.
Nido bergil, qaydasan, sharpangga quloq tutdim,
Sirli tushlar ko`rib men bor dunyoni unutdim.
Tongda turib nomingga ushbu she'rimni bitdim,
Dildagi ohim mening, birinchi muhabbatim,
Yolg`iz Ollohim mening, birinchi muhabbatim.

A.Oripov.

[albatros]

SHOIR YURAGI
O'tar bu ko'prikdan jamiki jonzod,
Chumolidan tortib fillar ham o'tar.
Sultonlar o'tadi goh shod, goh noshod,
Zanjirlarin sudrab qullar ham o'tar.
Elchilarga o'xshab turfa zamondan,
Shaloq aravalar, "mers"lar o'tadi.
Ro'baro' kelishib ikki tomondan,
Bir-biriga tamom terslar o'tadi.
Suyishganlar o'tar suyab bir-birin,
Buzuvchilar o'tar, o'tar ustalar.
Hushyorlar o'tadi tejab ko'z qirin,
O'tadi emaklab piyonistalar.
O'tib borayotir ana juft guruh,
Biri sh'o'x, birovin ko'zlarida nam.
Yetaklab bormoqda birini shukuh,
Boshqa birovini yetaklagan g'am.
Oliftalar o'tar g'arib siyrati,
Botirlar o'tadi - qalbida o'tlar.
Beshiklar o'tadi - dunyo ziynati,
O'tadi lapanglab, vazmin tobutlar.
Muttasil bu yo'lda keladi to'qnash,
Nur bilan zulumot, o'lim va hayot.
Bu ko'prik olamning o'ziga o'xshash,
Bir farqi - sohibi ixtiyorsiz zot.
Ko'prik ostidagi jo'sh urgan daryo,
Suv emas - o'tganlar taxir ko'z yoshi.
Har neni ko'targan bir o'zi tanho,
Bor na ta'mirchisi, na bir yukdoshi.
Bu ko'prik, bu ko'prik qulasa agar,
Ne hislar qolardi sarson - sargardon.
Garchi qismatida bor qancha xatar,
Har nechuk bariga u balogardon...

A.Oripov

[albatros]

INSON

Oldiga kelganni qaytarmay yemoq,
Aslida, akli yo‘q hayvonning ishi.
Og‘ziga kelganni qaytarmay demoq,
Notisu befahm, nodonning ishi.

Tavajjuh ayladi tangri taolo,
Muqaddas sanaldi inson degan nom.
Insonni e’tirof etmagan asno
Iblis ham quvildi Arshdan batamom.

Ko‘zingning o‘ngida o‘sgandek ekin
Rabbim ham ogohdir har zum har ishdan.
Ro‘zayu parhezda muddat bor, lekin
Hamisha hazar harom-harishdan.

A.Oripov