Dildagi satrlar
 

Dildagi satrlar... Qiziq, ular qanday bo'larkan?...
Bu sahifani ochishdan maqsad- har kim dilidagi she'riy satrlarni ushbu mavzuda qoldirish.
"Obbo, endi bu bo'lim yetmay turuvdi: "She'riyat", "She'r aziz olam aro" mavzulari kamlik qilayotganmidi?" , -deguvchilar albatta, topiladi.


Biroq Aziz forumdoshlar!

"She'riyat" sahifasida qonun ishlab chiqqanimizdek she'r qaysi harfda tugasa, shu harfdan boshlanuvchi misra bilan she'rni boshlashga kelishib oldik. Bu esa, she'rni misoli "zanjirband sher"ga aylantirib qo'ydi.
"She'r aziz olam aro" mavzusida qoldiriladigan she'rlar esa faqatgina muallifgagina tegishli bo'lishi kerak. Oramizda Firdavsga o'xshaydigan shoirlar juda kam topiladi. Shunga ko'ra hammamiz ham bu mavzuda qatnasha olmaymiz.

AbuMuslim "Dildagi gaplar"ini "She'riyat" sahifasida qoldirgan ekan, kelinglar boshqalarning ham "Dildagi satrlar"ini eshitib ko'raylik...

+100!

:-))

Қўйгил, у кунларни эслатма менга,
Қалбимни ёқмасин бу хазон фаслинг.
Энди бегонаман,жонгинам, сенга,
Энди бегонадир менга ҳам васлинг.

Гоҳида севиниб, гоҳи ғамдадир,
Ишқ узра ёзардим мен эркин қанот.
Билмайман, қайси кун, қайси дамдадир,
Менинг қисматимга чанг солди сайёд.

Унинг қўлидадир бу кун имконим,
Бу кун ҳамроҳимдир гўзал изтироб.
Қўйгил, у кунларни эслатма, жоним,
Қўйгил, юрагимга сен берма азоб.

Ўзгалар ҳолимга боқса ҳам ҳайрон,
Фақат сен томоша қилма ҳолимни.
Фақат сен шеъримни суйма ҳеч қачон,
Фақат сен ҳимоя қилма номимни.

Дариғ тут ишваю назокатларинг,
Фақат сен юзимга боқмагин кулиб.
Ҳайхот, энди барча илтифотларинг
Менга туюлади масхара бўлиб.

Абдулла ОРИПОВ

ЯХШИ ҚАЙСИ, ЁМОН ҚАЙСИ, БИЛИНМАС

Дардим бордир диёримдан, давримдан,
Хайр қайси, эҳсон қайси – билинмас.
Золимларнинг жафосидан, жабридан
Ислом қайси, иймон қайси – билинмас.

Суҳбатларда Ҳақ каломин айтар йўқ,
Мажлисида бир насиҳат қилар йўқ,
Ҳалол қайси, ҳаром қайси – билар йўқ,
Фойда қайси, зиён қайси – билинмас.

Халойиқда ибрат хам йўқ, кўрим йўқ,
Бойларида саховат йўқ, берим йўқ,
Аёлида уят, қизида шарм йўқ,
Адаб қайси, аркон қайси – билинмас.

Кишининг молига кўзни солдилар,
Таассуб-ла дилга кийна тўлдирар,
Бир-бирини ноҳақ ҳолда ўлдирар,
Нажот қайси, омон қайси – билинмас.

Махтумқули, жон меҳмондир, гавда – лош,
Яхшига дўст кўп, ёмонга йўқ қардош,
Бу айёмда бош оёғдир, оёқ – бош,
Яхши қайси, ёмон қайси – билинмас.

[Махтумкули]

Tong otmasdan bezovta xo'roz:
"Zulmat ichra qolmasin jahon!"
Sho'rlik mas'ul yangi kun uchun.

***
Sen menga hech do'st bo'lolmaysan,
Ayt-chi, qachon, qanday chumoli
Ko'tarolgan filning yukini.

***

Men chivinga hech kim emasman,
Qonim ichdi o'zi, ne iloj?
Qondoshingni o'ldirib bo'lmas.

***

Igna bilan quduq qazidim...
hanuzgacha yamab bo'lardim
Dunyo degan juldur cho'ponni.

***

Boyo'g'lining to'yiga atay
Yetib keldi uzoq yurtidan
Kalxatniso o'limtik olib.

***

Qirq tovug'in boqaman, deya
Go'ng titkilar kechayu kunduz
Bir nodon xo'roz.

***
Tulki-ku tumshug'idan ilinar, shaksiz.
Bo'rining og'zi qon, yesa-yemasa.
Tegirmondan butun chiqar bu Odam!

***
Yangi yilda
Eski do'stim-la
Chala qolgan gapdan gaplashdik.

***
Ey, sen Jo'ja,
Kalima qaytar.
Pichog'ini qayrab bo'ldi kuz.

***
Sen ham juda toza emassan,
Xojang shuncha yalagan bilan,
Itning yalog'i.

***
Tariq ekdim chumchuqdan qo'rqmay.
Qo'rquvlarim tariqdek sochdim,
To'ying endi, nokaslar.

***

So'zga chiqdi so'zamol to'ti,
Bulbul bo'ldi, sayradi, chunon,
Ammo ismi hamon To'tixon.

***

To'g'ri, dilim chil-parchin bo'ldi,
Ammo, uzr, uxlab qolibman
Bardoshimga boshimni qo'yib.

Farida Afro'zdan

Ҳақиқат сақовдир, заифдир инсон,
тошлар ҳам йиғлайди - сир тўла осмон
Ҳақиқий олам не? Жавоб йўқ, ҳайҳот!
Файласуф тўқийди ҳисобсиз ёлғон, (Ойбек)

Дунёга синчиклаб тикилган кузлар
Мушкул бир холатни пайкашга тушди.
Кай томонга ьокманг, бари - йулсизлар,
Толелар айкашу уйкашга тушди.

Етмиш йил эл яшаб Куръон, Тавротсиз,
Эрлар ночор колди, аёл авротсиз.
Замон дурадгори асбоб-яроксиз
Илма-тешик томни ямашга тушди.

Кор кора ёгмокда, ёмгир заъфарон,
Дарёлар урнида окмокда армон.
Хар подшо узича чикариб фармон,
Колганлар бир-бирин булгашга тушди.

Хар ерда хоким хак, арбоблар голиб,
Конун шуларники, шуларда колип.
Энг катта айбдор бир ёкда колиб,
Жазони бошкалар уташга тушди.

Хаёронман сен узбек деган миллатга,
Ерингни тулдирдинг мараз, иллатга.
Не жавоб айларсан бундай кулфатга,
Кара, пойдеворинг нурашга тушди.

На шомда ишинг бор, на тонгда ёдинг,
Арок, уйку бупти бор эътикодинг.
Жахон сахнасидан учмокда отинг,
Номингдан бошкалар сузлашга тушди.

Кукда йук Улугбек очган юлдузлар,
Кухна Урганчингни емокда тузлар.
Ер ости ганжларинг бегона кузлар,
Излаб, ковлаб, ташиб, гизлашга тушди.

Нечун коралайсан сен уз утмишинг,
Амир хам уз кишинг, хон хам уз кишинг.
Курарманми сенинг униб-усишинг,
Нечун парвоналар оташга тушди.

Бойкаронг котилдир, Темуринг хунхур,
Магубердинг зобит, хор, манглайи шур,
Не хароб миллатсан, борми бирон зур,
Устунлар тикланмай кулашга тушди.

Жаннат Узбекистон жаннатинг кани,
Шунча мехнат килдинг, мехнатинг кани,
Сигинган, суянган давлатинг кани,
Хар дайди ит сени талашга тушди?

Узинг булсанг эди узингга кози,
Хар огир енгилга булардик рози,
Етти ётлар куйиб носоз тарози,
Оку корангни каж улчашга тушди.

Билганинг курганинг пахта булибдур,
Аклинг, тафаккуринг ахта булибдур,
юз сарик, жигаринг сухта булибдур,
Наслинг шажараси бутрашга тушди.

Узин, элин, тилин накд сотган ким у,
Бир танда уч соткин яшагани шу,
Буни шараф билиб нечалар, ёху,
Даврондан мукофот тилашга тушди.

Келди Махтумкули айтган бир замон,
Унутди "Яхшилик" сузини ёмон.
Обру талашмокда курт билан илон,
Филлар пашша билан савашга тушди.

Инсон бир тугилар, кайта тугилмас,
Азал бунёдкори кайта уринмас.
Асли рост нарсалар кайта курилмас,
Ахир сув бошкаю, ут бошка тушди.

Умидсиз шайтон деб такрорлар оят,
Ёлгиз умид билан яшаш жиноят,
Чунки яна ёлгон билан тукиб ривоят,
Узини янгилаш, буяшга тушди.

Шунча сабок етар! Узингга ишон!
Уз аклинг, хулосанг, кузингга ишон!
Сунгги бор уз углинг, кизингга ишон!
Бугун шулар сени уйлашга тушди!

Омон Матжон (1989 йил)

Ушбу шеърни укувчилик йилларимда севиб укирдим ва ёд олгандим.

Хаёл уммонига ботганда гоҳи,
Умрнинг ўтиши бағримни эзар.
Руҳимни сокинлик қамраган чоғи,
Шафақ шуълалари кўнглимда кезар.
Ишқ ила яшамоқ асли бу мақсад,
Дунёда армоним, қалбимни безар.
Ахир ширин армон — бу Ҳаёт демак.

Ketdim, o'yladimki sendan qutuldim,
Endi sensiz kutgum har tongotarni.
Ismingni qalbimdan chechakday yuldim,
Yo rab, chechak shunday ildiz otarmi?

Qayoqdanam senga ko'ngil berdimu,
O'zimni umrlik o'tga soldim men.
O'limdan qochganday sendan qochdimu,
Sensiz o'larimni bilib qoldim men.

Izlab topolmayman birorta taftni,
Sensiz har qadamda urilib toshga.
Ko'ksimda hech narsa ildiz otmabdi,
Egallagan o'sha chechakdan boshqa.


Halima Hudoyberdiyeva