Нур билан соядан яралган олам,
Табаррук нури ҳам, соялари ҳам.
Ўзин бу дунёга устун санайди
Аслида тупроқдан яралган одам.

Минг бир дарду ғамдан ғариб урёнман,

Жигар-бағри куйгун кабоб бирёнман.

Бағрим ёқар алам: кўз мардумидек

Кўзим ичрасан - кўролмай гирёнман.


(А.А)

Неларни қоғозга тушурдим билмам:
Бахтними, Дардними, ва ё Армонни?
Лекин, ҳатто ёдга олиб қўймабман
Йўлимда кўзлари толган инсонни...

Илохо, бахтимга бахтиёр булинг.
Майли Сиз хам мендай интизор булинг.
Менга омадданам купрок кераксиз,
Ме хам узок яшай, Сиз хам бор бор булинг...

..Гулларнинг иши йўқ вужудим билан,
Фақат сўзларимга шайдо бир зумча.
Ўзи кимникиман бор-будим билан?
Кимга аталганман бутунлигимча?

(Б.Ф)

Айла ушшоқа жафоларки, вафолар кўрасан,
Сонмаким зое ўлур айладингинг эҳсонлар.

Сўрма зуҳҳода, Фузулий, раҳи расмин ишқинг
На билурлар равиши аҳли хирад нодонлар.

Одаму атодан ва токи ҳамон,
Бир дам ҳам ўтмасин безайлик замон,
Бизга аталганлар бутунлигича,
Билинг биз эрурмиз сизнинг қаҳрамон.
(С)

Руҳим-осмонники, танам-ерники,
Қайсидир маконга боғланган кўнглим.
Жоним-армонники, қоним-шеърники,
Кимга атагансан ўзимни, Тангрим?

(Б.Ф)

Meni sog`inmaysiz.
Eslamaysiz ham.
Sezmaysiz, kunda ming,
Jonim qaqshasa.[/FONT][/I]
Ketsam, ismim aytib izlamaysiz ham…
Sizga nima?
Kimdir
Siz deb yashasa…
Meni o`ylamaysiz.
Bilmaysiz hatto-
Eshitmay yashaysiz nolalarimni.
Bitta-bitta yanchib, etasiz ado-
Ishqim-
tug`ilmagan bolalarimni…
Meni chorlamaysiz-
Dardingiz toshib,
Yelkangiz parchalab ketganida ham.
Bir qiyo boqmaysiz,
Manzildan oshib,
Dilimni oshiyon etganida g`am.
Bilmaysiz.
Sezmaysiz.
Shunchalar hissiz-
Ishqsiz yashamoqning jonli isboti!
Siz ko`ngil neligin bilmagan kassiz!
Bedil harsanglarning-
Tilsiz avlodi…
Meni tushunmaysiz,
Har tong, har oqshom-
Bu so`qir qalbingiz ishqqa yetgan on-
Yetmay qolmasaydi,
Dilim doshlari…
Olovga tutashib ketmoqda dunyo,
Qanday yonmayapti,
Bu muz jismingiz?!
Qanday eshitmaysiz-
Bir g`arib, ey Voh,
Kalima o`rniga aytsa ismingiz…
Taskin topolmaydi bu ojiz taqdir-
Ingraydi lab tishlab kipriklari nam…
O, alam!
Siz deb zor o`tsa-yu, kimdir,
Sizchi, sog`inmaysiz.
Eslamaysiz ham…

Мен - замон жонига пичоқ ботирган,
Ишқ на деб тинмайин бошин қотирган,
Ўзим кимники деб оҳ тортганлардан,
Дардман юрагига ҳамдард орттирган.

Мен ўша, дардманнинг кўнглин овлаган,
Мен ўша, Айюбдек яра ковлаган,
Ўз бошин бепулга бозорга солиб,
Сароблар ортидан тинмай қувлаган.

Фақат ўзингизни изладим бекам,
Тану жонингиз деб бўзладим бекам,
На осмон сас берди, на ердан овоз,
Ҳайҳот, кимлигимни билмайман мен ҳам.
(С)