Зайнабларга бағишлаб ўзни,
Яшамасдан нетамиз энди.
Кумушларга аталган сўзни,
Зайнабларга айтамиз энди.

Юрадирмиз мана шу кўйда,
Умр бўйи зардамиз қайнаб.
Энг даҳшати-бизларни уйда,
Ишдан кейин кутади Зайнаб..

Бу Зайнаблар жудаям доно,
Билар нени сўйлашимизни,
Улар билиб туришар, ҳатто
Кумушларни ўйлашимизни.

Улар мудом парвона бизга,
Бизлар учун ҳеч толмайдилар.
Кирсалар ҳам қучоғимизга,
Кўнглимизга киролмайдилар.

Қўшилсангиз келиб Ботирга,
Йўқ қилардик дилнинг доғини.
Сўнг Худодан сўрардик бирга
Қайта КУМУШ туғилмоғини.


*..Дўстлар, сизга тилайман сабр,
Кумушбиби яшашдан толди.
Қучоғига олгач шум қабр,
ЗАЙНАБЛАРга кунимиз қолди..

Iltimos, Zaynablarni haqorat qilmang,
Axir u ham bir ayol -mehrga muhtoj.
Aybi shunda -sevilmagan U,
Begi muhabbatdan kiydirmagan toj.
(C)

Yo`q albatta :)

Жоҳилларга ишқ-муҳаббат хайф!
Зайнабларга қўёлмайман айб.
Улар ишққа чақиртиканак,
Хулосага шошилманг андак:

Зайнаблар деб Кумушлар абгор,
Улар на ёр ва ёки дилдор.
Аёл деймиз фақат ноилож-
Бедилларга нечун ишқдан тож?!!

(с)

***
Жирканч мақсадларни айладинг матлуб,
Қалбимни доғладинг атаб ҳувайдо.
Ҳеч қачон бўлмайсан маҳбубул қулуб,
Умрингга қўйгайлар мақтаб сувайдо.

Санамлар қолмади сен сиғинмаган,
Менинг пешонамда нурдан ҳувайдо.
Шайтон йўқдир сени дўстим демаган,
Суйганларинг чизгай сенга сувайдо.

Матлабинг нафсингда, ўзгадир сийрат,
Мендадир сен излаб юрган ҳувайдо.
Мақсадинг ғаразлик, энг асл тийнат,
Қилмишинг ўзингга бўлгай сувайдо.

Ошиқ бўлмаганга дилдор не даркор,

Муштоқ бўлмаганга дийдор не даркор.

Кўзию қалби ҳам сўқир ҳар касга

Камалакдай нақшу нигор не даркор?!



Жомий

Расм чизсанг қолар маъно яшириқ,
Шеър қолар сўзлари гар бўлса пишиқ,
Ақл бовар қилмас баъзи ҳолларда,
Расму сўз қолгану маъно яшириқ.
(с)

Қарға қағиллашинг беўхшов, қўпол
Сенинг сўраганинг ёзда ҳам: “қор”, “қор”.
Овозинг ёқимсиз, куйинг тушунуксиз,
Юриш-туришингда бунчалар виқор?!

Қарға, қарға, қарғажон, қарға,
Қор сўрама, қорим йўқ менинг.
Мен ташнаман булбул куйига
Сендайларга зорим йўқ менинг.

..Қарға қағиллашинг жонимга тегди.


(Ч.Б)

Илкингдан мактуб келди, ишққа иштиёқ тегди,
Ҳаста, зада юракка мисоли гиёҳ тегди,
Муҳаббатингла парвоз айлаб осмон-фалакка,
Сўнг ҳажрингда куйганда, достонга сиёҳ тегди.

(С)

Ишон, сени безовта қилмасман ортиқ,
Энди ортиқ келмас Сенга малолим.
Сен ҳам бир адашган кимсасан, балки
Бўйнингдан тутмасин ногоҳ заволим..

(Ч.Б)