Ажойиб интилиш: Шоир бўламан!
Антиқа чекиниш: бўлмайман инсон!
Инсоннинг феълини англадим, аммо
Мен ўзим кимлигим билмайман хамон.

Назар солиб парда четидан гўё,
Ишонардим бундай фусунга қатъий.
Ўшанда мўжиза кўринган дунё,
Энди кўринарди жудаям оддий...

Йиллар, бир оз шошмай туринг, мен тўймадим,
Музқаймоқ бор болаликдан кетолмасман.
Катта бўлсам тўйиб тўйиб ейман дердим,
Йиллар ўтгач ўша таъмни тополмасман.

Найни навратинни намиқ бўлса ҳам,
Напрамач устида турган нарасак,
Наргайида бўлса топар бир куни,
Наққод ёрдам берар, излашар расо.
(С)

Тан олиб айтишим керак, тўғриси ҳеч нарса тушунмадим..Балки Маҳмуд ака ўзингиз таржима қилиб, шарҳлаб берсангиз бўлармиди? (балки, шевададир, балки эски туркий тилдами бу сўзлар: "навратинни", "напрамач", "наргайи", "наққод"). "Наққод" сўзини бошқа адабиётларда ҳам кўп учратганман..классикада.

Хабарингиз бор, тилимизнинг муомалада кам учрайдиган, ҳозирги кунда кам ишлатиладиган, аммо бизнинг асл бойлигимиз бўлган сўзларни йиғиб юраман.
Шу йиғган сўзларимни бир китоб қилиб чиқариш умидида ҳозир охирги амалий ишларни олиб бораяпман. Баҳру байтда н ҳарфига тўғри келадиган бирор шеърни қидиришдан кўра бир мана шу антиқа сўзлар ёрдамида тўртлик битгим келди ва уни сизларнинг ҳукмингизга ҳавола қилган эдим. Тўғри, уларни ҳозирги замон ўқувчиси учун изоҳлаш зарурга ўхшайди. Аммо қайтариб айтаман,бу сўзлар ўзимизнинг тил бойлигимиздан.
Найни оч сариқ ранг
Навратин аёллар билагига тақадиган кенг, йўғон билакузук
Намиқ хунук
Напрамач ўзбек уйларида тўшаладиган тўшанчи тури
Нарасак аслида но расо сўзидан бўлса керак, бизда бу лапашанг, найнов маъноларида ишлатилади
Наргайида хулқида, миясида, тақдирида деган сўзларга тўғри келади
Наққод қадимги давлатчилигимиз давридан биён бу сўз қалбаки пул, олтиннинг ўрнига кимсандан пул тайёрлаб келган қаллобларни тутиш билан шуғулланувчи лавозимдаги ходимни билдиради. Улар ўз ёнларида олтинни кимсандан, яъни бронзадан ажратадиган маҳак тошларини олиб юрганлар.

...Оғирла сан атгуг тагур атгулик,
Тўру этку бўлғай будунға кўлук.
Кўнилик уза сан туру кал туру,
Туру бирла беклик турур, ал ўру...

Юсуф хос Ҳожиб

Умид ила очилди кўзлар,
Мужгонларда ёш гўё шабнам.
Сен томонга шошилди сўзлар,
Қайтмадингми ҳали, ёргинам?

Сенсиз ўтган кунлар, тушларим -
Менга далда, бўлдилар суянч.
Исмингдадир қувонч, хушларим,
Ёдинг аро изладим юпанч.

Кун санадим ёш бола мисол,
Умид гулин тутиб тунларга.
Ўнгимда ҳам беғубор висол,
Ҳавас қилдим дил-бутунларга.

Ҳадям менинг, олий инъомим -
Хабарингга турибман муштоқ.
Кўз қувончим, абадий Ёрим,
Куттирмагин, ёза қол тезроқ...(с)

Қаптол келди қанжиғани торт қизим,
Қабсаларнинг қопиларин қотиргин,
Қазиялар ўзи қайнаб бир куни,
Қабо кийган қарияни келтирсин.
(С)

Naguga o'kundi o'lurda ular,
San andin yiroq tur tila ezgular,
Adi aqshi aymish biliklik bo'ku,
Biliklik so'zi yinju yoqut tak-u.

Yusuf Xos Hojib