| Баходир кушаков |
08.04.2012 00:57 |
Цитата:
Сообщение от Hero
(Сообщение 716727)
Биз инсонлар хеч қачон ўзимизнинг айбимиз борлигини тан олишимиз жуда қийин
|
Бу ерда биз инсонлар дейиляпти.Бу жуда тўғри гап.Инсон яралибдики унинг онги шундай рақобатлар билан программалаштирилган,замонавий айтганда.Нима учун овқатланиш эсингиздан чиқиб қолмайди?Сабаби,сизнинг эсингизга солиб турувчи инстинкт бор.Бу эса сизга туғилганингиздан бошлаб берилган.Нима учун ҳурсанд бўлган пайтингиз куласиз? Чунки шундай программалаштирилгансиз.Нима учун ҳафа бўлган пайтингиз йиғлайсиз?Буям шундай.Ҳафагарчиликда кулиб,ҳурсандчиликда йиғлай оласизми?Нима учун бойликка ўчсиз?Нима учун барча сизни ҳурмат қилишини истайсиз?Буларнинг ҳаммаси миянгизга туғилишингиздан олдин программалаштирилган.Энди юқоридаги гапга қайтамиз.(Биз инсонлар хеч қачон ўзимизнинг айбимиз борлигини тан олишимиз жуда қийин) Жуда тўғри.Лекин буям программалаштирилган.Раҳматли дадам,Асака-Тошкент йўловчи автобусини ҳайдар эдилар.Физ-мат школага таклиф қилинган эдим.7-ни битирган пайтим,дадам юр мен билан,ҳужжатларингни топширгач ўйнаб келасан дедилар.Йўл давомида,дадам рулдалар,бир асакалик одам билан гаплашиб кетишди.Қулоғимга чалиниши бўйича,у одам лотереяга жигули автомобилини ютиб олган ва тошкентга ютуқни олгани кетяган экан.Лекин у одам ўта ҳотиржам эди.Тошкентдан қайтиб келдигу,автобазада дадам ҳужжатларни, пулларни топшириб чиққанидан кейин,қарасак бир жойда кўпчилик ҳайдовчилар тўпланиб туришибди.бориб суриштирсак бир ҳайдовчи эрталаб биринчи рейсдаёқ бир инсонни автобуси билан уриб юбориб,нобуд қилган экан. Ўша инсонни ҳамма ўраб олиб саволга тутаётган экан.У бояқиш ҳамманинг саволига ҳотиржам,ҳеч нарса бўлмагандек жавоб берарди.Қайтаётганимизда дадам,Тошкентга бориб келишинг давомидаги воқеаларга эътибор бердингми деб сўраб қолдилар.-Ҳа-десам.Дадам:-нимани кузатдинг- дедилар.-Бир одамга бахт кулиб боққан,бирига бахтсизлик.-дедим.-бошқа ҳеч нарсага эътибор бермадингми-дедилар.-Унчалик эътибор бермадим шекилли,ёки тушинмагандирман-десам,дадам:- Эътибор берган булсанг,бир инсон бахтсизликка рўбарў бўлган, иккинчисига омад кулиб боққан. Лекин иккаласиям бу ҳолатларни бир ҳилда қабул қилишяпти.Бири бахтсизликдан ўзини ҳар ерга уриб юбормаяпти,иккинчиси,кутилмаган омаддан осмонга сапчимаяпти.иккаласиям бир ҳилда босиқлик билан,ҳаётнинг кутилмаган совғасини қабул қилишган.Бу жуда қийин иш,инсонга,қайғу чекканда йиғлаш, омад келганда кулиш,туғилгандан ёзилган.Лекин бу инсонлар,шуни енгишни билдилар.демак комил инсонлар-деган эдилар. Бу рақобатли дунёда,салбий ва ижобий ҳислатлар,инсон туғилишидан бошлаб берилган экан.Салбийини енга олган ва ижобийсини ривожлантира олган инсонгина,комилликка эришади.Агар биров сизни алдаса,ёки айбини тан олмаса,ҳафа бўлманг,улар сиздан анча паст одамлар,агар сиз комил бўлсангиз.
|