Buni qarangki ushbu "aldarko'sa himati" ham soat 11:11 da kiritilibdi(Lekin she'r kiritayotganda bunisiga e'tibor qilmagandim)

Асрори азални сану ман билмасмиз,
Бу ҳарфи чигални сану ман билмасмиз.
Ҳар нечаки сўзладик, дедик парда оша,
Чу пардаки тушди, сану ман билмасмиз...


Умар Xайём

Zulm qilib, mendan yiroqlab ketma,
Ayro ketib, hijron-firoqlab ketma.
Bilasanku borlig'im shu muhabbat,
O'zga bog'dan uni so'roqlab ketma.

(C)

***
Агар саховатдан гап очилса гар,
Сенинг инъомларинг ёзиб ташлайман.
Сахийлик санъату сен унда заргар,
Қайбири қолди деб бошим қашлайман.

Ўз айбларим менга достондай аён,
Сендан айб излашга ҳеч кимда ҳақ йўқ.
Бош уриб тоғларга бормайин қаён,
Ўз тилим ўзимга отилгайдир ўқ.

Ҳаёт лаззатидан шароблар ичдим,
Бу сенинг азобинг, ситаминг эди.
Мен фақат ўзимдан чиқолмай қочдим,
Атрофда нодонлар “Сен аҳмоқ” , деди.

Майли мен ноҳақлик қурбони бўлай,
Фақат сен ҳақ бўлсанг бўлди, айланай.
(С)

***
Асрлар расмидан жой олган,
Даҳшат худосининг чексиз сиймоси,
Кичкина оддий бир сўз бор,
Унинг тагида кўплар уввоси,
Бу сўз даҳшатлидир
Унинг номи дор.

Омма томошога талпинди шу он,
Унинг кўзларида қувонч ва туғён.

Замонлар ўзгариб ранглар ўзгарди,
Даҳшат худоси ҳам ўмбалоқ отди,
Ранглар жилосида дорнинг рангги ҳам,
Қилич ва кундага айландиб қотди.
Қиличда чопилди сўзлар жилоси,
Кундага урилди қоннинг уввоси.

Омма чапак чалди, дарё оқди қон,
Очкўз бу оммага керак эди нон.

Яна замон ўтди, ўтди асрлар,
Шоҳлар нон тарқатиб базм беришди.
Ўзини билмаган ландаҳур омма,
Яна томошога зимдан эришди.
Энди сўз судларда жонини берди,
Судларни уйида кўрарди ҳамма.

Очкўз омма алданди яна,
Энди у куларди уйда бачкана.

Дору қиличларни ихтиро қилиб,
Неларга эришдинг бани одамзод.
Бугун кун аслида Лондонда туриб,
Озод Африкани уриб йиқитдинг.
Наҳот сен шундайин абад қоласан,
Томошога ўч бир нодон боласан.

Ҳамон чапак чалар бу очкўз омма,
Ҳаммамиз кирамиз бу сўзга “ҳамма”.
(С)

Asiri domi ishqing o`lali sandan vafo go`rman,
Sani har qanda go`rsam, ahli darda oshno go`rman,
Vafo-u oshnoliq rasmini sandan ravo go`rman,
Go`zim, jonim, afandim, sevdigim, davlatlu sultonim!


Fuzuliy

Мансури ҳаллождек ичиб шароби антаҳур,
Чарх уруб йиғлаб турурман ушбу дам дор олдида.

Ҳар киши бир журъае нўш айласа бу бодадин,
Ул қиёматда қилур арзини жаббор олдида.

Телба Машраб, қилмағил сиррингни зоҳидға аён,
Айтиб-айтиб йиғлайсан ошиқи зор олдида.

Agar, unutilgan hamda hayajon –
To’la kunlarimga qaytsam mabodo,
Shu azobga yana bo’lardim qalqon,
Sevolmasdim bundan o’zgacha, aslo.


M.Lermontov

Ошиқ эрмасман юзингга якка бу Фарғонада,
Зоҳид истар Каъбаларда, барҳаман бутхонада.

Кимга дод айлай бу бедодингни ман, эй сангдил,
Ошно бўлдим десам, кўнглунг сени бегонада.

Муқимий