Заъфарон боғларни оралаб юрган
Тўлишган аёлга ўхшаб кетар куз:
Ҳаёт салмоғин ҳам чамалаб кўрган,
Турмуш лаззатин ҳам тотиган гулюз.

Гарчи қолиб кетди оловли ёшлик
Умрнинг ўткинчи баҳор, ёзида,
Ҳали қарашнда пинҳон бебошлик,
Завқларга сирдошлик бор пардозида...

Табиат! Аёлга бахш этгил ҳуқуқ!
Ҳозир у не йўлни тутмоқни билмас:
Қаҳратон қишга-ку қўл бергиси йўқ,
Нурли ёз қўлин ҳам қўйгиси келмас...

Муҳаммад Али

Сўзларни қайрайлик,
обдон тоблайлик,
идрок-ла совутиб тағин қайрайлик,
Ўзбекнинг қоракўз болаларига
битта дунё қолсин ҳайратлик.
Битта дунё қолсин мустаҳкам,
эшилган пўлатдай дарёлар қолсин,
Чақилмас тошлардай бир тоғлар қолсин,
мусаффо хаёллар,
самолар қолсин.
Сўзларни қайрайлик,
дўстлар, жўралар,
ғафлат тўшагида ётмай, шошайлик:
яшамоқ, курашмоқ, ўлмоқ сирларин
болакайлар учун очайлик.
Битта дунё қолсин мустаҳкам,
унга посбон бўлсин ўткир шеъримиз,
токим бу дарёлар бемалол оқсин,
болаларга қолсин жаннат еримиз.

Сўзларни қайрайлик,
тағин қайрайлик,
токим кескир бўлсин бамисли олмос.
Ўткир сўз қолмаса шоирларидан,
ўткир сўз қолмаса...
ҳеч нарса қолмас.

Шавкат Раҳмон

Сен, эй, осмонларга асира юлдуз,
Улкан йўлларимдан йироқ тур йироқ.
Менинг масканларим кечамас – кундуз,
Шуъланг ишвалари қўёлмас тузоқ.

Сенда хира тортиб қолган бу кўзлар,
Қуёшнинг юзларин қаердан кўрсин?
Зоҳирни кўролмай толган бу кўзлар,
Ботиннинг изларин қаердан кўрсин?

Сен, наҳот билмадинг армонлигимни?
Қолди-ку, етолмай, неча ёронлар.
Сен наҳот билмадинг карвонлигимни?
Занжир-ла боғлаган эди сарбонлар.

Сен, эй, шубҳаларга йўрғалаган жон,
Менинг оламимдан йироқсен, йироқ.
Нигоҳим руҳингдан тозадир, инон,
Занг босган юрагинг кўролмас, бироқ.

Сен ҳамон бегона, бошқача йўлинг,
Мен эса кимлигинг билиб кетаман.
Сендан олисдаман, етмайди қўлинг,
Истасам, сочимга илиб кетаман.

Сен, эй, осмонларга асира юлдуз,
Ўтли йўлларимдан йироқ тур, йироқ.
Менинг масканларим кечамас – кундуз,
Шуълалар мен учун қўёлмас тузоқ.

(c)

Qaro qoshing, qalam qoshing,
Qiyiq qayrilma qoshing qiz.
Qildi qalbimga qasd qayrab,
Qlich qotil qarashing qiz.
Qafasda qalb qushin qiynab,
Qanot qoqmoqqa qo'ymaysan.
Qarab qo'ygil, qiyo,
Qalbimni qizdirsin quyoshing qiz.

Erkin Vohidov

***
Замон кечар мисли ўқ,
Ҳар бир одам бир чечак.
Ўлганларга ўтмиш йўқ,
Тирикларга келажак.

Осмон тешар юлдузлар,
Ой бир хамир зувала.
Тупроқ излар бу кўзлар,
Гўдак айтади алла.

Ҳайратга ҳеч ўрин йўқ,
Тош қайнайди ҳиссиёт.
Яшашданку кўнгил тўқ,
Битсак бўлади баёт.

Тарих, майли бор нарса,
Келажак мавҳум ва ёт.
Иккиси ҳам хунаса,
Биргина бордир ҳаёт.

Келажакка интилма,
Тарихдан сенга жой йўқ.
Ҳечкимни илоҳ билма,
Ўтарсан сен ҳам бир ўқ.

(С)

Қалб – мeндан яширган дил дафтарингиз,
Кўнгил - Сиз қизғанган сирли тугунча.
Кўз ёш – юрагингиз ғарқ этган дeнгиз,
Орзу – ниятлардан яралган ғунча.

Жимлик – Сизни жумбоқ айлаган аср,
Табассум – чeҳрангиз абад мeҳмони.
Сабр – маликаси сиз бўлган қаср,
Сeвги – Сиз туймаган туйғу уммони.

Субҳидам – Сизни илк ўйлаганим вақт,
Оқшом – хиралашиб қолган бир хаёл.
Уйқу – мeн билмаган ўзга ҳаловат,
Бeдорлик – мeни кўп қийнаган савол.

Нур – Сиздан таралган ажиб чин ёғду,
Шаббода – сочингиз ўйнаган насим.
Мeҳр –сўзингизда яширин жоду,
Тундeк кўзингизга кeлар ҳавасим.

(c)

Domla, shunaqa xunuk so'z ishlatish yaxshimi she'riyatda?...

Мактаб - хазинаи адабу илму иззатинг,
Мактаб-боғи жаннати фирдавс, неъматинг,
Мактаб - кишини жаҳлу данийдан қилур халос,
Мактаб - кадлиди каъбаи қалбу заковатинг.

Абдулла Авлоний

Гар кўнглим аро мулки муҳаббатдирсан,
Вой, бунча раҳмсизу бешафқатдирсан.
Қошинг чимириб, қўй мени ҳолимга, дема,
Эй таъби баланд, сен менга қисматдирсан...

Ҳаким Саноий

Opajon hozir javobsiz-a... :) Rosa chiroyli qilib javob beribsizu... ))))
hamma harfini "q" qilib... Rahmat :)